13 Pułk Dragonów im. Hrabiego Münnicha

13 Pułk Dragonów im. Generała Marszałka Polnego Hrabiego Münnicha

13 Pułk Dragonów im. Generała Marszałka Polnego Hrabiego Münnicha, znany również jako 13-й драгунский Военного Ордена генерал-фельдмаршала графа Миниха полк (transkrypcja: 13 dragunskij wojennego ordena generał-feldmarszała grafa Minicha połk), był jednostką dragonów Armii Imperium Rosyjskiego.

Jednostka została utworzona w dniu 27 stycznia?/7 lutego 1709 niedaleko Połtawy. Jej wieczystym szefem był generał marszałek polny hrabia Burkhard Christoph Münnich.

W 1774 roku pułk otrzymał Wojskowy Order Męczennika i Zwycięzcy św. Jerzego. W okresie od 1864 do 1909 jego szefem był wielki książę Michał Romanow. W latach 1892–1914 pułk stacjonował w Garwolinie, w Warszawskim Okręgu Wojskowym.

Zmiany nazwy

  • Grenadierski Pułk Dragonów pułkownika Christofora Christoforowicza von der Roppa (1709–1725)
  • Pułk Dragonów pułkownika Christofora Christoforowicza von der Roppa (1725–1727)
  • Wyborgski Pułk Dragonów (1727–1731)
  • Pułk Kirasjerów Münnicha (1731–1756)
  • 3 Pułk Kirasjerów (1762–1774)
  • 3 grudnia?/14 grudnia 1774 Pułk Kirasjerów odznaczony Wojskowym Orderem Męczennika i Zwycięzcy św. Jerzego. Sztab oraz wszyscy starsi oficerowie byli kawalerami tego orderu.
  • Ordeński Pułk Kirasjerów (1801)
  • Pułk Kirasjerów odznaczony Wojskowym Orderem (1844)
  • 14 maja?/26 maja 1860 połączenie z Finlandzkim Pułkiem Dragonów jako Pułk Dragonów odznaczony Wojskowym Orderem
  • 3 Pułk Dragonów odznaczony Wojskowym Orderem (1864)
  • 3 Pułk Dragonów Jego Wysokości Wielkiego Księcia Konstantego Mikołajewicza (1864–1882)
  • 37 Pułk Dragonów odznaczony Wojskowym Orderem (1882–1891)
  • 37 Pułk Dragonów im. Generała Marszałka Polnego Hrabiego Münnicha odznaczony Wojskowym Orderem (1891–1907)
  • 13 Pułk Dragonów im. Generała Marszałka Polnego Hrabiego Münnicha odznaczony Wojskowym Orderem (1907–1917)

Miejsca stacjonowania

  • Petersburg (1731–1817)
  • Kursk (1831–1866)
  • Telisz – Wileński OW (1866–1870)
  • Rosienie – Wileński OW (1870–1874)
  • Wornie – Wileński OW (1874–1875)
  • Tomaszów Mazowiecki – Warszawski OW (1875–1879)
  • Riazań – Moskiewski OW (1879–1883)
  • Gżatsk – Moskiewski OW (1883–1888)
  • Lublin – Warszawski OW (1888–1892)
  • Garwolin – Warszawski OW (1892–1914)

Szefowie pułku (niektórzy)

  • Burkhard Christoph Münnich (18 listopada?/29 listopada 1731 – 31 grudnia 1742?/11 stycznia 1743)
  • Dmitrij Golicyn (26 czerwca?/8 lipca 1800 – 8 kwietnia?/20 kwietnia 1809)
  • Michał Romanow (13 października?/25 października 1864 – 30 grudnia 1909?/12 stycznia 1910)
  • Fiodor Berg (26 listopada?/8 grudnia 1869 – 8 stycznia?/20 stycznia 1874)
  • Wilhelm I Hohenzollern (28 lutego?/12 marca 1871 – 27 lutego?/10 marca 1888)
  • Burkhard Christoph Münnich (25 marca?/6 kwietnia 1891 – 1918) – szef wieczysty

Dowódcy (niektórzy)

  • płk Armand-Emmanuel du Plessis (1796–1797)
  • gen. mjr Aleksander Michajłowicz Lermontow w wojnie rosyjsko-tureckiej (1877–1878)
  • płk Mikołaj Mikołajewicz Szypow (1878–1881)
  • płk Gleb Maksymowicz Wannowski (1906–1908)
  • płk Aleksander Władymirowicz Monomachow (1908–1914)
  • płk Ferdynand Juliewicz Busz (1914–1915)
  • płk Zygmunt Łempicki (1915–1917) – ostatni dowódca przed rozformowaniem pułku, późniejszy pierwszy dowódca 3 Pułku Ułanów Śląskich, generał Wojska Polskiego

Finlandzki Pułk Dragonów (1806-1860)

  • płk Fiodor Iwanowicz Drewicz (21 grudnia 1810?/2 stycznia 1811 – 1 września?/13 września 1814)

Polacy w szeregach pułku

  • płk Zygmunt Łempicki – ostatni dowódca pułku
  • ppłk Konstanty Paweł Onoszko (1852–1916) – odznaczony orderem św. Włodzimierza

Ilustracje

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Григорович А. И.: История 13-го драгунского Военного Ордена генерал-фельдмаршала графа Миниха полка T. 1:1709–1809 гг. T. 2: 1809–1860 гг. Репринтное издание 1912 г. Petersburg: Альфарет, 2006. (ros.) Sprawdź autora: 1. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne