1,3-Butadien
1,3-butadien (buta-1,3-dien, CH2=(CH)2=CH2) to organiczny związek chemiczny, który należy do grupy węglowodorów nienasyconych i jest klasyfikowany jako dien sprzężony. Wchodzi w skład gazu węglowego i wykazuje działanie rakotwórcze oraz mutagenne.
Izomerem funkcyjnym 1,3-butadienu jest 1,2-butadien.
Otrzymywanie
1,3-butadien jest produkowany z acetylenu lub poprzez katalityczne odwodornienie butanu lub butenu (but-1-enu).
Właściwości
Związek ten ulega polimeryzacji oraz kopolimeryzacji, co prowadzi do powstania polibutadienu.
Zastosowanie
Polimery uzyskiwane z 1,3-butadienu są wykorzystywane w produkcji sztucznego kauczuku, znanego jako kauczuk butadienowy.
Historia
1,3-butadien został po raz pierwszy wyizolowany z ropy naftowej przez brytyjskiego chemika Henry’ego Edwarda Armstronga w 1886 roku. Jednak odkrycie to nie znalazło praktycznego zastosowania aż do momentu, gdy Siergiej Lebiediew opracował metodę jego polimeryzacji i produkcji kauczuku syntetycznego w 1910 roku.