128 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej

128 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej

128 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej (128 paplot) to jednostka Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Sił Zbrojnych PRL.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1951 roku, w garnizonie Wędrzyn, w ramach 5 Saskiej Dywizji Piechoty, powstał 26 dywizjon artylerii przeciwlotniczej. W 1955 roku jednostka ta została przekształcona w 128 pułk artylerii przeciwlotniczej. Następnie, w 1957 roku, pułk został znowu przeorganizowany w 26 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej, a jego podporządkowanie trafiło do dowódcy 4 Pomorskiej Dywizji Piechoty. W czerwcu 1960 roku dywizjon przeniesiono do Skwierzyny, a w październiku 1966 roku ponownie przekształcono w 128 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej. W 1975 roku jednostka została przeniesiona do garnizonu Czerwieńsk. W 1993 roku oddział zmienił nazwę na 4 pułk artylerii przeciwlotniczej, a w 1994 roku na 4 pułk przeciwlotniczy.

Struktura organizacyjna

  • Dowództwo i sztab
  • bateria dowodzenia
  • pluton rozpoznawczy
  • pluton łączności
  • pluton RSWP
  • 4 baterie przeciwlotnicze
  • 2 plutony ogniowe
  • plutony: remontowy, zaopatrzenia, medyczny

Na uzbrojeniu i wyposażeniu pułku znajdowały się między innymi:

  • 24 armaty przeciwlotnicze S-60 kal. 57 mm
  • RSWP „Jawor”
  • RSA SON-9A
  • 4 WD Rekin-1
  • 1 WD Rekin-2

Przypisy

Bibliografia

4 Dywizja Piechoty – Zmechanizowana 1808-1994. Zarys dziejów, red. nauk. Grzegorz Nowik, Tadeusz Rawski, Ministerstwo Obrony Narodowej, Departament Stosunków Społecznych, Wydawnictwo „Bellona”, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08377-0.

Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.

Andrzej Gołębiewski. Wojska Obrony Przeciwlotniczej Śląskiego Okręgu Wojskowego. „Przegląd Wojsk Lądowych”. 9, s. 89-94, 2000. Warszawa.