124 Dywizja Strzelecka (ros. 124-я стрелковая дивизия) to jednostka piechoty Armii Czerwonej.
Formowanie
Jednostka została po raz pierwszy utworzona 25 sierpnia 1939 roku w Ukraińskim Okręgu Wojskowym, bazując na pułku z 15 Dywizji Strzeleckiej. W 1941 roku, podczas inwazji wojsk III Rzeszy oraz ich sojuszników na Związek Radziecki, brała udział w walkach m.in. w rejonie Stojanowa. W trakcie wycofywania się z Tartakowa i Porycka, dwa jej pułki straciły swoje zapasy. Dywizja została rozformowana 27 grudnia 1941 roku.
Po raz drugi dywizja została sformowana w grudniu 1941 roku w Woroneżu, a 17 listopada 1942 roku przekształcono ją w 50 Dywizję Piechoty Gwardii.
Trzecie formowanie miało miejsce 19 kwietnia 1943 roku w okolicach Leningradu, na podstawie 56 Brygady Strzeleckiej, 102 Morskiej Brygady Strzelców, 138 Brygady Strzeleckiej oraz 34 Brygady Narciarzy.
Dowódcy dywizji
płk Filip Suszczyj (w 1939 roku)
Struktura organizacyjna
Trzecie formowanie:
- 406 Pułk Strzelecki
- 622 Pułk Strzelecki
- 781 Pułk Strzelecki
- 46 Pułk Artylerii Lekkiej (do 21.09.1941)
- 459 Pułk Artylerii Haubic
- 512 dywizjon artylerii pancernej
- 202 dywizjon artylerii przeciwpancernej
- 97 kompania rozpoznawcza
- 225 batalion saperów
- 200 batalion łączności (710 kł)
- 144 batalion medyczno-sanitarny
- 120 kompania przeciwchemiczna
- 208 kompania transportowa
- 364 piekarnia polowa
- 30 punkt weterynaryjny
- 1980 poczta polowa
- 380 kasa polowa
Przypisy
Bibliografia
Victor Kamenir: Krwawy trójkąt. Zagłada Armii Czerwonej na Ukrainie 1941. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11871-3.
Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
RKKA. [dostęp 2010-12-31]. (ros.).