121 Kozacki Batalion Schutzmannschaft
121 Kozacki Batalion Schutzmannschaft (ros. 121-й казачий полицейский батальон, niem. Kosaken-Schutzmannschafts-Bataillon 121) to jednostka wojskowa Wehrmachtu, która składała się z Kozaków w czasie II wojny światowej.
Batalion został utworzony latem 1942 roku w obozie szkoleniowym w Łubniach, znajdującym się na okupowanej Ukrainie. W jego szeregach znaleźli się kozaccy uchodźcy z regionów Donu oraz Kubania. Oddział liczył około 300 żołnierzy. P.P. Leontiew oraz M.F. Rastorgujew zorganizowali wśród Kozaków dwie konspiracyjne grupy antyniemieckie. W miasteczku Janów konspiratorzy wznieśli bunt, eliminując swoich niemieckich dowódców, a następnie, z bronią w ręku, większość żołnierzy batalionu zbiegła do lasu, gdzie dołączyli do zgrupowania partyzanckiego im. Szczorsa, dowodzonego przez Grigorija O. Zbanackiego. Kozacy przekształcili się w oddział im. Budionnego.
Bibliografia
Siergiej G. Czujew, Проклятые солдаты. Предатели на стороне III рейха, Moskwa 2004