121 Dywizja Strzelecka
121 Dywizja Strzelecka (ros. 121-я стрелковая дивизия) to związek taktyczny, który był częścią Armii Czerwonej.
Dywizja została sformowana w 1939 roku i miała swoją siedzibę w Bobrujsku. Po atakach Niemiec na ZSRR, 121 DS brała udział w obronie Smoleńska, a następnie walczyła pod Charkowem i Kurskiem. Udało jej się odbić z rąk niemieckich takie miejscowości jak Rylsk, Kijów, Lwów, Gorlice oraz Nowy Sącz. Wojnę zakończyła w Czechach.
Struktura organizacyjna
W 1939 roku skład dywizji obejmował:
- dowództwo i sztab
- 383 pułk strzelecki
- 564 pułk strzelecki
- 705 pułk strzelecki
- 297 pułk artylerii
- 420 pułk artylerii haubic
- 416 samodzielny batalion czołgów
Dowódcy dywizji
W 1939 roku dowódcą dywizji był płk Aleksandr Mawriczew.
Przypisy
Bibliografia
121-я стрелковая дивизия. Справочник на сайте клуба «Память» Воронежского госуниверситета. [dostęp 2018-10-30]. (ros.).
Robert Poirier, Albert Conner: Red Army order of battle in the Great Patriotic War. 1985. (ang.). Brak numerów stron w książce.
Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.