121 Batalion Budowlany
121 Batalion Budowlany (niem. Bau-Bataillon 121) był pomocniczym oddziałem wojskowym Wehrmachtu, który składał się z Niemców, Gruzinów oraz przedstawicieli narodów Azji Środkowej w czasie II wojny światowej.
Oddział ten został utworzony 26 sierpnia 1939 roku na terenie VIII Okręgu Wojskowego. W jego skład wchodziły cztery kompanie, a rekrutacja odbywała się wśród członków Służby Pracy Rzeszy (RAD). W trakcie kampanii wrześniowej w 1939 roku działał pod dowództwem 10 Armii, operując w południowej Polsce. Batalion realizował różnorodne zadania budowlane. Następnie przeniesiono go do zachodnich Niemiec, gdzie podlegał 16 Armii XXIII Korpusu Armijnego.
Po ataku wojsk niemieckich na ZSRR 22 czerwca 1941 roku, batalion wysłano na front wschodni, gdzie działał na północnym odcinku. Latem 1942 roku przeszedł pod dowództwo 18 Armii XXXVIII Korpusu Armijnego, a jesienią tymczasowo pod 11 Armię. Pod koniec sierpnia 1943 roku oddział przekształcono w Baupionier-Bataillon 121. W tym czasie 4 kompania została przemianowana na kompanię turkiestańską, ponieważ weszli w jej skład byli jeńcy wojenni-czerwonoarmiści pochodzenia środkowoazjatyckiego.
Jesienią 1943 roku do batalionu dołączyła gruzińska 7 kompania, jednak w 1944 roku została przekazana do Estnisches Bau-Pionier-Bataillon 5. Na początku 1945 roku batalion stacjonował w Windawie, gdzie kapitulował wraz z innymi niemieckimi jednostkami w tzw. worku kurlandzkim w pierwszych dniach maja tego roku.
Linki zewnętrzne