120 Korpus Strzelecki
120 Korpus Strzelecki (ros. 120-й стрелковый корпус) to wyższy związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.
W trakcie działań wojennych przeciwko armii niemieckiej na terenie Polski, 76 Korpus Strzelecki był częścią 3 Gwardyjskiej Armii.
Po ciężkich starciach z armią niemiecką, korpus przyczynił się do zajęcia takich miejscowości jak: Leszno, Głogów oraz Gubin, co oznaczało koniec niemieckiego panowania w tych miastach. W trakcie walk pod Głogowem, 120 KS przełamał niemiecką linię obrony 72 Dywizji Piechoty i 16 Dywizji Pancernej, która była zorganizowana na Krzyckim Rowie.
Szlak bojowy 76 KS przebiegał z rejonu Łucka przez Hrubieszów, Annopol, Daleszyce, Końskie, Sieradz, Krotoszyn, Leszno, Zieloną Górę, Gubin oraz Riese, a zakończył się 21 maja 1945 roku w okolicach czeskiej Pragi.
Dowódcy korpusu
gen. mjr Fiodor Daniłowski (30.09.1944 – 24.02.1945)
Struktura organizacyjna
Stan na 1 kwietnia 1944:
- 197 Dywizja Piechoty,
- 218 Dywizja Piechoty,
- 273 Dywizja Piechoty.
Stan w styczniu 1945:
- 106 Dywizja Piechoty, dowódca: płk Grigorij Koczenow
- 147 Dywizja Piechoty, dowódca: gen. mjr Andriej Orłow
- 197 Dywizja Piechoty, dowódca: płk Iwan Kantaria.
Przypisy
Bibliografia
Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
Henryk Stańczyk: Walec wojny w południowej Polsce 1944-1945. Oświęcim: 2014. ISBN 978-83-7889-126-0.