12 Wołyński Batalion Strzelców

12 Wołyński Batalion Strzelców

12 Wołyński Batalion Strzelców (12 bs) to jednostka piechoty wchodząca w skład Polskich Sił Zbrojnych.

Działania batalionu

Batalion był częścią 4 Wołyńskiej Brygady Piechoty. Po zakończeniu działań wojennych, będąc w strukturze wojsk okupacyjnych, w okresie przełomu lipca i sierpnia 1945 roku, batalion został wyznaczony do pełnienia zadań wartowniczych. Wszedł w skład Zgrupowania Brygadowego „Wołyń” Grupy „Straż” (Polish Guard Group), gdzie zabezpieczał oboz jeńców nr 15. Liczba żołnierzy na jedną zmianę wynosiła 150. W lutym 1946 roku batalion chronił obiekty wojskowe oraz infrastrukturę komunikacyjną w rejonie Montanara.

Organizacja batalionu

Struktura batalionu przedstawiała się następująco:

  • Dowództwo batalionu: 5 oficerów, 54 szeregowych
  • Kompania dowodzenia (plutony: łączności, techniczno-gospodarczy): 5 oficerów, 91 szeregowych
  • Kompania wsparcia (plutony: rozpoznawczy, moździerzy, pionierów, ckm, oddział/pluton ppanc.): 7 oficerów, 184 szeregowych
  • 4 kompanie strzelców: każda po 5 oficerów i 120 szeregowych

W sumie batalion liczył 37 oficerów oraz 809 szeregowych.

Żołnierze batalionu

Dowódcy batalionu:

  • mjr Antoni Bieganowski (12 X 1944 – 31 III 1945)
  • mjr dypl. Stanisław Kramar (31 III – 4 XII 1945)
  • mjr dypl. Franciszek Wysłouch (4 XII 1945 – 1947)

Zastępcy dowódcy batalionu:

  • kpt. dypl. Władysław Lisek (12 X 1944 – 7 III 1945)
  • kpt. Leonard Stanisław Królak (od 26 III 1945)

Odznaka pamiątkowa

Odznaka ma kształt kielicha kwiatu azalii przebitego bagnetem, z ostrzem skierowanym ku górze. Na dole, po prawej stronie rękojeści bagnetu, znajduje się liczba 12, symbolizująca numer batalionu. Kwiat azalii jest złocony, a bagnet srebrzony. Wymiary odznaki to 38 x 18 mm, a jest noszona na patkach w kolorze granatowym z żółtą wypustką.

Odznaki były produkowane przez firmę F. M. Lorioli, Milano – Roma i zatwierdzone rozkazem dowódcy 2 Korpusu Nr 96, pkt. 563, z dnia 27 sierpnia 1946 roku.

Przypisy

Bibliografia

  • Kronika 10 Wołyńskiego Batalionu Strzelców 5 Kresowej Dywizji Piechoty, Październik 1944 – Lipiec 1947. [w:] Oddziałowe Kroniki i Dzienniki Działań sygn. C.83 [on-line]. IPMS. [dostęp 2017-08-29]. (pol.).
  • Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945. T. 15. Londyn: 1974.
  • Jan Partyka: Odznaki i oznaki PSZ na Zachodzie 1939-1945. Wojska Lądowe. Rzeszów: Wydawnictwo Libri Ressovienses, 1997. ISBN 83-902021-9-0.
  • Jakub Żak: Nie walczyli dla siebie. Powojenna odyseja 2 Korpusu Polskiego. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2014. ISBN 978-83-7399-621-2.
  • 5 Dywizja Piechoty w dziejach oręża polskiego. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1997. ISBN 83-87103-20-9.