12 Pułk Piechoty (12 pp) – jednostka piechoty Wojska Polskiego działająca we Francji.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Prace mające na celu ustalenie wstępnej obsady oficerów 12 pułku piechoty, który był częścią 4 Dywizji Piechoty, rozpoczęły się 19 kwietnia 1940 roku w francuskim obozie wojskowym Les Sables-d′Ollone, a od 15 maja 1940 roku w ośrodku w Parthenay. 22 maja 1940 roku Naczelny Wódz, wydając rozkaz nr 415/Tj.O.I./40, polecił rozpoczęcie formowania 4 Dywizji Piechoty, w skład której wchodził również 12 pułk piechoty. Z dniem 24 maja 1940 roku kadra pułku była gotowa na przyjęcie poborowych z Francji oraz kilku ochotników z Polski. Od 3 czerwca do pułku zaczęli przybywać pierwsi rekruci z emigracji, głównie starszych roczników. Decyzją Naczelnego Wodza z 4 czerwca 1940 roku, 4 Dywizja Piechoty została przekształcona w „lekką dywizję piechoty”, składającą się z dwóch pułków piechoty, co skutkowało rozwiązaniem 12 pułku piechoty. Zgromadzonych żołnierzy rozdzielono do pozostałych pułków dywizji, a nadwyżkowych oficerów skierowano do Ośrodka Zapasowego 2 Dywizji Strzelców Pieszych w obozie w Parthenay.
Żołnierze pułku
Dowódca pułku – ppłk Antoni Sikorski
Szef sztabu – mjr dypl. Antoni Trella
Dowódca I batalionu – ppłk dypl. Marian Radwański
Dowódca II batalionu – mjr Witold Świda
Dowódca III batalionu – ppłk dypl. Alojzy Mazurkiewicz
Przypisy
Bibliografia
Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945, zeszyt nr 5. Londyn: 1971.
Dariusz Radziwiłłowicz: Zarys dziejów 4 Dywizji Piechoty Zmechanizowanej 1808-1994. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08377-0.