12 pułk kawalerii (ang. 12th Cavalry Regiment) to jednostka Armii Stanów Zjednoczonych, która została powołana do życia 2 lutego 1901 roku.
Struktura organizacyjna
Skład w 2019 roku
1 batalion w ramach 3 Pancernej Brygadowej Grupy Bojowej 1 Dywizji Kawalerii stacjonujący w Fort Hood w Teksasie:
Kompanie: HHC, A, B, C, D oraz J (dołączona z 215 BSB).
2 batalion w składzie 1 Pancernej Brygadowej Grupy Bojowej 1 Dywizji Kawalerii w Fort Hood w Teksasie:
Kompanie: HHC, A, B, C, D.
Historia
Organizacja pułku rozpoczęła się 8 lutego 1901 roku w Fort Sam Houston w Teksasie. 29 czerwca 1901 roku dowództwo objął pułkownik James N. Wheelan. W latach 1901–1902 kompanie pułku przeniosły się do fortów Clark, Bliss i McIntosh w Teksasie. W 1903 roku pułk był przerzucany szwadronami na Filipiny, a 30 sierpnia 1903 roku zakończył zmianę miejsca dyslokacji. W 1905 roku pułk otrzymał rozkaz powrotu do Stanów Zjednoczonych, a 13 września 1905 roku ostatni kontyngent dotarł do nowej bazy w Fort Oglethorpe w Georgii. Po czterech latach służby w tym forcie, w 1909 roku 12 pułk ponownie udał się na Filipiny, stacjonując w Fort William McKinley.
W lutym 1911 roku pułk, z wyjątkiem 3 szwadronu, wrócił do Stanów Zjednoczonych, lokując się w Fort Robinson w Nebrasce. Pododdziały „I” i „K” znajdowały się w Fort Huachuca w Arizonie, a „L” i „M” w Fort Apache w Arizonie. W grudniu 1911 roku szwadron został przeniesiony do Fort Meade w Dakocie Południowej.
W listopadzie 1913 roku 1 szwadron został wysłany do Gallup w Nowym Meksyku w związku z działaniami w rezerwacie Navajo, a w grudniu przeniesiono go do El Paso w Teksasie. W tym samym czasie pododdziały „E” i „F” zmieniły miejsce stacjonowania, pokonując pieszo trasę z Fortu Robinson w Nebrasce do Fortu D. A. Russell w Wyoming. Na początku 1914 roku szwadron został przeniesiony do doliny Rio Grande, gdzie stacjonował w miejscowościach takich jak San Benito, Harlingen, Mercedes oraz Donna. W tym samym roku żołnierze 2 szwadronu odbyli krótką misję do strefy strajku w kopalni węgla w Trinidad w Kolorado, gdzie dołączyli do nich żołnierze 3 szwadronu, strzegąc internowanych więźniów meksykańskich. Jesienią 1914 roku 2 szwadron powrócił do fortów Robinson w Nebrasce i D. A. Russell w Wyoming. Na początku 1915 roku 3 szwadron wrócił do Fort Meade w Południowej Dakocie, podczas gdy 1 szwadron pozostał na granicy, angażując się w odpieranie niewielkich oddziałów meksykańskich bandytów w różnych miejscach wzdłuż granicy.
Przypisy
Bibliografia