12 Plemion Izraela (rastafarianie)

12 Plemion Izraela

12 Plemion Izraela to odłam rastafarian, który powstał w 1968 roku, założony przez dr. Vernona „Proroka Gada” Carringtona. Wprowadził on zasadę codziennego czytania jednego rozdziału Pisma Świętego wśród wyznawców ruchu.

Jest to najbardziej pokojowy i liberalny ruch wśród wszystkich grup rastafariańskich. Jego kluczowa cecha polega na uznawaniu Iessusa Kristosa (Jezusa Chrystusa) za jedynego Odkupiciela i Pana. Rola Hajle Selassie nie jest jednoznacznie określona; wyznawcy 12 Plemion postrzegają go jako bosko namaszczonego króla, bezpośredniego potomka króla Dawida i Salomona, co jest zgodne z tradycjami etiopskimi dotyczącymi historii tej najstarszej dynastii na świecie. Choć Hajle Selassie jest uważany za typowy przedstawiciel Iessusa Kristosa (Jezusa), nie jest nim samym, lecz reprezentuje wieczne dawidowe przymierze, które ma się spełnić z powrotem Iessusa na ziemię. Członkowie tego ruchu mają swobodę wyboru miejsca modlitwy, które może być zarówno kościołem, jak i domem.

Domy

Członkowie 12 Plemion uważają się za potomków 12 synów Jakuba. Ruch ten jest podzielony na 12 domów, do których przypisani są według znaków zodiaku.

Warto również wspomnieć, że do tego odłamu należał Bob Marley. 12 Plemion Izraela miało swoją siedzibę w Kingston, niedaleko studia Tuff Gong, w którym tworzył Bob Marley. W tej siedzibie rastafarianie spotykali się, by modlić się do Jah.

Przypisy