12 Kompania Czołgów Lekkich

12 Kompania Czołgów Lekkich – to pododdział broni pancernych Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej.

Jednostka ta nie funkcjonowała w strukturze pokojowej wojska. Została zmobilizowana 27 sierpnia 1939 roku w Centrum Wyszkolenia Broni Pancernych w Modlinie, dysponując 16 czołgami lekkimi „Vickers E”.

Kompania została włączona do Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej jako zastępstwo za batalion czołgów, który nie został sformowany przed wybuchem II wojny światowej.

Działania bojowe

Do 12 września 1939 roku jednostka znajdowała się w obwodzie brygady. Po raz pierwszy wzięła udział w działaniach bojowych 13 września, uczestnicząc w natarciu 1 pułku strzelców konnych na Annopol, które zakończyło się niepowodzeniem w wyniku intensywnego ognia nieprzyjaciela. 18 września, dysponując jedynie połową wozów bojowych, kompania wzięła udział w walce o Tomaszów Lubelski, gdzie odpierała kontratak niemieckich czołgów, ponosząc jednak znaczne straty. W nocy 19 września podczas natarcia straciła praktycznie cały sprzęt bojowy. 20 września żołnierze złożyli broń razem z innymi oddziałami Armii „Lublin”, a część z nich zdołała się samodzielnie przedostać przez linię okrążenia.

Struktura i obsada personalna kompanii

Obsada personalna we wrześniu 1939 roku była następująca:

Dowódca kompanii – kpt. Czesław Blok

Dowódca 1 plutonu – por. Józef Pieniążek

Dowódca 2 plutonu – ppor. rez. NN

Dowódca 3 plutonu – chor. Spirydion Ślązakiewicz (zginął w 1943 roku w egzekucji ulicznej w Warszawie)

Etat kompanii:

Dowódca z pocztem:

  • 1 oficer, 11 podoficerów, 13 szeregowych,
  • 12 pistoletów, 1 rkm wz. 28, 13 karabinków,
  • 1 czołg Vickers E, 1 samochód terenowy, 1 sanitarka, 1 furgonetka, 1 samochód terenowy z radiostacją, 3 motocykle z koszem, 2 motocykle,

Trzy plutony czołgów, w każdym po:

  • 1 oficer, 7 podoficerów, 12 szeregowych,
  • 17 pistoletów, 3 karabinki,
  • 5 czołgów Vickers E, 1 motocykl z koszem, 1 samochód półgąsienicowy, 1 przyczepa paliwowa,

Pluton techniczno-gospodarczy:

  • 9 podoficerów, 20 szeregowych,
  • 10 pistoletów, 19 karabinków,
  • 1 motocykl z koszem, 5 samochodów PF 621L, 1 cysterna, 1 kuchnia polowa, 1 przyczepa paliwowa.

Przypisy

Bibliografia

Rajmund Szubański: Polska broń pancerna 1939. Wyd. II poprawione i uzupełnione. Warszawa: Wydawnictwo MON, 2011. ISBN 83-11-07660-X.

Adam Jońca, Rajmund Szubański, Jan Tarczyński: Wrzesień 1939 Pojazdy Wojska Polskiego Barwa i broń. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1990. ISBN 83-206-0847-3. Brak numerów stron w książce.