12 Gwardyjski Korpus Strzelecki
12 Gwardyjski Korpus Strzelecki (ros. 12 гвардейский стрелковый корпус) to wyższy związek taktyczny Armii Czerwonej.
Korpus ten został utworzony w 1942 roku, na podstawie 384 Dywizji Piechoty. W trakcie walk na polskich ziemiach, dowództwo nad 12 Gwardyjskim Korpusem Strzeleckim sprawował gen. Stiepan Buńkow. Korpus brał udział m.in. w przełamaniu oporu armii niemieckiej w Goleniowie, co przyczyniło się do zakończenia dominacji III Rzeszy w tym regionie. Następnie prowadził ofensywę w kierunku Nowogardu, zdobywając to miasto 5 marca 1945 roku. Szlak bojowy korpusu zakończył się 10 maja 1945 roku w Berlinie, gdzie walczył w składzie 5 Armii Uderzeniowej.
Dowódcy korpusu
- gen. por. Nikanor Zachwatajew (12.12.1942 – 22.05.1944)
- gen. mjr Michaił Siazow (27.05.1944 – 29.07.1944)
- gen. por. Stiepan Buńkow (30.07.1944 – 10.02.1945)
- gen. por. Aleksandr Kazankin (11.02.1945 – 27.04.1945)
- gen. mjr Aleksandr Fiłatow (30.04.1945 – 09.05.1945)
Struktura organizacyjna
Stan na 16 kwietnia 1945 roku:
- 23 Gwardyjska Dywizja Piechoty
- 52 Gwardyjska Dywizja Piechoty
- 33 Dywizja Piechoty
Przypisy
Bibliografia
Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
F.D. Worobjow, I.W. Parotkin, A.N. Szymanski: Ostatni szturm (operacja berlińska 1945 r.). Warszawa: 1971.