12 Dywizjon Artylerii Pancernej to niezależny pododdział broni pancernej ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Dywizjon został utworzony na podstawie rozkazu Naczelnego Dowódcy WP nr 16 z dnia 3 września 1944 roku. 1 lutego 1945 roku w Rembertowie został wyposażony w działa samobieżne Su-76.
Żołnierze dywizjonu złożyli przysięgę w dniu 29 października 1944 roku.
Działania bojowe
Podczas II wojny światowej dywizjon brał udział w działaniach bojowych w składzie 9 Drezdeńskiej Dywizji Piechoty z 2 Armii Wojska Polskiego.
Na zakończenie wojny dysponował jednym działem samobieżnym SU-76.
Skład etatowy
Dowództwo
- pluton dowodzenia,
- 3 baterie dział samobieżnych,
- 4 działony,
- drużyny: zaopatrzenia bojowego, remontowa, gospodarcza, punkt sanitarny.
Łączna liczba żołnierzy wynosiła 165, w tym: 51 oficerów, 73 podoficerów oraz 41 kanonierów.
Sprzęt:
- działa samobieżne SU-76 – 13 sztuk,
- samochód pancerny BA-64 – 1 sztuka,
- samochody – 19 sztuk,
- motocykle – 4 sztuki.
Kamuflaż i oznakowanie wozów
Wozy bojowe były malowane farbą olejną w kolorze ciemnozielonym. Pojazdy mogły różnić się odcieniem lub nawet kolorem.
W sytuacjach wymagających zastosowania kamuflażu, pojazdy pokrywano nieregularnymi plamami różnorodnych kształtów i rozmiarów. Oprócz podstawowego koloru używano także brązu, czerni lub piaskowego, choć ten sposób malowania stosowano sporadycznie.
W zimie wozy malowano na biało, tzw. bielidłem, które nakładano bezpośrednio na zieloną farbę ochronną. Biel mogła pokrywać cały pojazd lub jedynie jego fragmenty, tworząc nieregularne plamy. Zamiast farby można było używać wapna.
Na wieży malowano stylizowanego orła, uproszczoną wersję orła piastowskiego, którego wysokość wynosiła od 20 do 40 cm.
Oznakowanie taktyczne
Numery taktyczne dywizjonu przedstawiały się następująco:
- dowódca — 1200,
- 1 bateria — 1211, 1212, 1213, 1214,
- 2 bateria — 1221, 1222, 1223, 1224,
- 3 bateria — 1231, 1232, 1233, 1234.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07419-4.
Janusz Magnuski: Wozy bojowe LWP. 1943-1983. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-06990-5. Brak numerów stron w książce.