118 eskadra myśliwska (118 em)
Pododdział lotnictwa myśliwskiego Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Eskadra została utworzona w 3 pułku lotniczym na Ławicy na podstawie rozkazu Ministerstwa Spraw Wojskowych, Departament IV Żeglugi Powietrznej L.dz. 25 ŻP/tjn. Og.-Org. z dnia 18 marca 1926 roku. Wraz z 117 eskadrą myśliwską, powołała do życia IV dywizjon myśliwski 3 pułku lotniczego.
Organizatorem oraz pierwszym dowódcą eskadry był kapitan pilot Franciszek Jach. Z uwagi na brak personelu latającego, początkowo do jednostki wcielono kilku pilotów z eskadry treningowej 3 pułku. W skład uzbrojenia eskadry wchodziły samoloty Fokker D-VII oraz Albatros D-III.
118 eskadra myśliwska, nie osiągając wymaganej zdolności do szkolenia, została rozwiązana na mocy rozkazu MSWojsk. Dep. IV Żeg. Pow. L.dz. 500/tjn. Og-Org. z dnia 26 maja 1926 roku. Personel oraz sprzęt zostały przekierowane do innych jednostek myśliwskich 3 pułku lotniczego.
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.