117 Korpus Strzelecki (ZSRR)

117 Korpus Strzelecki

117 Korpus Strzelecki (ros. 117-й стрелковый корпус) to wyższa jednostka taktyczna Armii Czerwonej.

Korpus Piechoty został utworzony w 1943 roku. Jego działania bojowe miały miejsce od rejonu Leningradu, poprzez Tallinn, Mariampol, Chmielnik Jędrzejów, Zawiercie, Opole, Nysę, aż do Strzegomia, a zakończyły się w okolicach Hradec Králové w Czechosłowacji.

W trakcie walk na terenie Polski, 117 Korpusem Piechoty dowodził gen. por. Wasilij Trubaczew. Korpus ten był częścią 21 Armii i wspólnie z nią brał udział w bitwach, które doprowadziły do zdobycia Zabrza, zlikwidowania niemieckich wojsk w rejonie Lgoty Bialskiej oraz zdobycia Nysy 24 marca 1945 roku.

Dowódcy korpusu

gen. mjr Wasilij Trubaczew (06.12.1943 – 11.05.1945)

Struktura organizacyjna

Stan jednostek w styczniu 1945 roku:

  • 72 Dywizja Piechoty
  • 120 Dywizja Piechoty
  • 125 Dywizja Piechoty

Przypisy

Bibliografia

Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.

Henryk Stańczyk: Walec wojny w południowej Polsce 1944-1945. Oświęcim: 2014. ISBN 978-83-7889-126-0.