117 eskadra myśliwska (117 em) – to pododdział lotnictwa myśliwskiego Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Eskadra została utworzona w 3 pułku lotniczym na Ławicy na podstawie rozkazu Ministerstwa Spraw Wojskowych, Departament IV Żeglugi Powietrznej L.dz. 25 ŻP/tjn. Og.-Org. z dnia 18 marca 1926 roku. Razem z 118 eskadrą myśliwską stworzyła IV dywizjon myśliwski 3 pułku lotniczego.
Organizatorem oraz pierwszym dowódcą jednostki był kpt.pil. Stefan Berezowski. Eskadra była wyposażona w samoloty Blériot-SPAD S.61C1. Personel składał się z nadwyżek z innych eskadr myśliwskich 3 pułku lotniczego.
Jednakże, 117 eskadra myśliwska, nie osiągając wymaganej zdolności ćwiczebnej, została rozwiązana na mocy rozkazu MSWojsk. Dep. IV Żeg. Pow. L.dz. 500/tjn. Og-Org. z dnia 26 maja 1926 roku. Cały personel oraz sprzęt zostały przeniesione do innych jednostek myśliwskich 3 pułku lotniczego.
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.