115 Batalion Schutzmannschaft
115 Batalion Schutzmannschaft (niem. Schutzmannschaft Bataillon 115) to ukraiński kolaboracyjny batalion zmilitaryzowanej policji, który był podporządkowany niemieckiemu dowództwu.
Historia
Batalion 115 został założony pod koniec 1941 roku z członków Kurenia Bukowińskiego (część z nich została również wcielona do batalionów 109 i 118) oraz z byłych żołnierzy Armii Czerwonej, rekrutowanych w obozach jenieckich i kryminalistów. Niektórzy ochotnicy, którzy dołączyli do batalionu, brali udział w zbrodniach w Babim Jarze. Osobom wstępującym do jednostki obiecywano służbę na terenie Ukrainy, w rejonie Kijowa.
W 1942 roku batalion został przeniesiony na Białoruś, gdzie brał udział w niemieckich akcjach przeciwpartyzanckich, takich jak Hermann, Regenschauer i Frühlingsfest.
W 1943 roku niemal 50 policjantów z 115. batalionu zdezerterowało i przyłączyło się do UPA na Wołyniu.
W 1944 roku Niemcy wycofali batalion do Prus Wschodnich, gdzie został połączony z 118. batalionem, tworząc 63. Batalion Schutzmannschaft. Następnie żołnierze tego oddziału zostali wcieleni do 30. Dywizji Grenadierów SS i przerzuceni na front zachodni. W Francji kilkuset żołnierzy tej jednostki zdezerterowało i dołączyło do francuskiego ruchu oporu; niektóre źródła wskazują na istnienie dwóch ukraińskich batalionów partyzanckich – im. Iwana Bohuna i im. Tarasa Szewczenki.
Po wyzwoleniu części terytorium Francji, żołnierze zostali wcieleni do 13 Półbrygady Legii Cudzoziemskiej, w której walczyli do zakończenia wojny.
Zobacz też
- Wołodymyr Katriuk – ukraiński kolaborant, zbrodniarz wojenny.