114 Pułk Piechoty
114 Pułk Piechoty (114 pp) był rezerwowym oddziałem piechoty w strukturach Wojska Polskiego.
Oddział ten nie był częścią organizacji pokojowej wojska. Został utworzony według planu mobilizacyjnego „W” w ramach mobilizacji alarmowej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem niebieskim. Miał osiągnąć gotowość do działania w ciągu 48 godzin.
Jednostką odpowiedzialną za mobilizację była Szkoła Podchorążych Piechoty, a miejscem mobilizacji – Ostrów Mazowiecka.
Pułk stanowił organiczną jednostkę 41 Dywizji Piechoty (rezerwowej). W jej ramach brał udział w kampanii wrześniowej.
Organizacja wojenna i obsada personalna pułku
Dowództwo
Dowódca pułku – ppłk piech. Zygmunt Fila †26 IX Aleksandrów
Adiutant – kpt. Kazimierz Michał Zaremba 25/26 IX ranny w Aleksandrowie
I batalion
Dowódca batalionu – mjr piech. Jan Światłowski †1940 Ukraina
Adiutant – ppor. rez. Stanisław Bolesław Kubiak †26 IX Aleksandrów
- Dowódca 1 kompanii – kpt. piech. Kazimierz Marian Burgielski
- Dowódca 2 kompanii – por. piech. Zygmunt Bahr †1940 Charków
- Dowódca 1 kompanii ckm – kpt. Krystyn Józef Wielgórski †26 IX Aleksandrów
II batalion
Dowódca batalionu – mjr Julian Franciszek Jelinek †1940 Charków
- Dowódca 4 kompanii – Jerzy Jan Emir-Hassan
III batalion
Dowódca batalionu – mjr Mikołaj Krajnik
Pododdziały specjalne
- Dowódca kompanii przeciwpancernej – kpt. Władysław Reda
- Dowódca kompanii zwiadu – kpt. Aleksander Florkowski
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
Tadeusz Jurga, Władysław Karbowski: Armia „Modlin” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07274-4.
Tadeusz Łuniewski. 41 Dywizja Piechoty Rezerwowa we wrześniu 1939 roku. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 4 (254), 2015. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej. ISSN 1640-6281.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Zeszyty Katyńskie. Marek Tarczyński (red.). T. 4: Listy katyńskiej ciąg dalszy. Straceni na Ukrainie. Niezależny Komitet Historyczny Badania Zbrodni Katyńskiej i Polska Fundacja Katyńska, 1994. ISBN 83-87893-79-X.
Linki zewnętrzne
Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2022-04-09].