112 Pułk Artylerii Ciężkiej
112 Pułk Artylerii Ciężkiej (112 pac) to jednostka artylerii ciężkiej ludowego Wojska Polskiego.
Na skutek realizacji planu intensywnego rozwoju Wojska Polskiego w latach 1951-1953, 1 sierpnia 1951 roku w Głogowie rozpoczęto formowanie 112 Pułku Artylerii Ciężkiej.
Dowódcy pułku
ppłk Henryk Poźlewicz (1.08.1951 – 29.10.1955)
mjr Kazimierz Makolądra (29.10.1955 – 09.1956)
Skład organizacyjny
Dowództwo pułku miało siedzibę w Głogowie.
W skład pułku wchodziły dwa dywizjony artylerii ciężkiej.
Jednostka dysponowała 16 armato-haubicami 152 mm wz 37, 26 ciągnikami artyleryjskimi, 24 samochodami ciężarowymi, 6 pojazdami specjalnymi oraz 5 samochodami osobowymi.
Przeformowanie
W 1956 roku 112 Pułk Artylerii Ciężkiej został przeformowany na 112 Pułk Artylerii Armat. Nowa struktura pułku obejmowała jeden dywizjon artylerii ciężkiej, jeden dywizjon artylerii armat oraz dywizjon szkolny.
Schemat organizacyjny:
112 Pułk Artylerii Ciężkiej (1951-1955) → 112 Pułk Artylerii Armat (1955-1956) → 31 Brygada Artylerii Armat (1956-1967) → 5 Pomorska Brygada Artylerii Armat (1967-1991) → 5 Brygada Artylerii Armat
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO, Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2. Brak numerów stron w książce.
