11 Uralska Dywizja Strzelecka
11 Uralska Dywizja Strzelecka (ros. 11-я Уральская стрелковая дивизия) była jednostką piechoty Białych na Syberii podczas wojny domowej w Rosji.
W dniu 4 października 1918 roku w Czelabińsku utworzono 1 Kadrową Dywizję Strzelecką, która składała się z 1, 2, 3 i 5 Uralskich Kadrowych Pułków Strzelców Górskich (które wkrótce zmieniono na 1, 2, 3 i 4 Kadrowe Pułki Strzeleckie), 1 Kadrowej Kompanii Inżynieryjnej oraz szkoły dla podoficerów. Do dywizji dołączono także Kureń imienia Tarasa Szewczenki, złożony z Ukraińców. Dowództwo objął płk (gen. mjr) Nikołaj K. Welk, a szefem sztabu był kpt. Kuguszew. Dywizja została podporządkowana III Uralskiemu Korpusowi Armijnemu. 7 grudnia dywizję przemianowano na 11 Uralską Dywizję Strzelecką, a jej pułki otrzymały nowe oznaczenia: 41 Uralski, 42 Troicki, 43 Wierchnieuralski i 44 Kustanajski Pułki Strzeleckie. W składzie dywizji znajdował się również 11 Samodzielny Uralski Strzelecki Dywizjon Artylerii pod dowództwem płk. Bek-Mamedowa. 42 Pułk Strzelecki został wykluczony z dywizji, a następnie brał udział w walkach w Samodzielnej Armii Orenburskiej oraz później w Południowej Armii.
Na przełomie grudnia 1918 i stycznia 1919 dywizja weszła na front, walcząc w składzie VI Uralskiego Korpusu Armijnego Zachodniej Armii. 24 marca 1919 roku nowym dowódcą dywizji został gen. mjr Wasilij W. Waniukow. Wiosną dywizja brała udział w ofensywie wojsk admirała Aleksandra W. Kołczaka, doświadczając znacznych strat do końca lata. Uzupełnienia składały się jednak z mobilizowanych chłopskich żołnierzy, którzy byli silnie agitowani przez bolszewików i w większości przechodzili na ich stronę. Od końca maja dywizja była podporządkowana Uralskiej Grupie Wojskowej. Od 4 czerwca dowodził nią gen. mjr Wasilij A. Kruglewski, a od 15 września gen. mjr Bielajew. Dywizja została zniszczona w styczniu 1920 roku podczas walk pod Krasnojarskiem. Ocalali żołnierze, którzy brali udział w tzw. Wielkim Syberyjskim Marszu Lodowym, po dotarciu do Czyty na początku marca utworzyli 2 Uralski Pułk Strzelecki.
Bibliografia
B.B. Filimonow, Белая армия Адмирала Колчака, Moskwa 1997.
Linki zewnętrzne
Historia 11 Uralskiej Dywizji Strzeleckiej. [dostęp 2015-12-04]. (ros.).
11 Uralska Dywizja Strzelecka w rosyjskim archiwum państwowym. [dostęp 2015-12-04]. (ros.).
Sztandary 11 Uralskiej Dywizji Strzeleckiej. [dostęp 2016-10-16]. (ros.).