11 Syberyjska Dywizja Strzelców
11 Syberyjska Dywizja Strzelców (ros. 11-я Сибирская стрелковая дивизия) to duża jednostka piechoty, która należała do Armii Imperium Rosyjskiego, a następnie była częścią Białej Armii gen. Kołczaka podczas wojny domowej w Rosji.
Formowanie i walki
Dywizja została utworzona w 1899 roku i składała się z trzech pułków strzelców oraz pułku artylerii:
- Dowództwo 11 Syberyjskiej Dywizji Strzelców
- 34 Syberyjski pułk strzelców
- 35 Syberyjski pułk strzelców
- 36 Syberyjski pułk strzelców
- 11 Syberyjski pułk artylerii
- batalion strzelców i karabinów maszynowych
- szwadron kawalerii dywizyjnej (Sotnia Kozaków)
- kompania saperów
- oddział łączności
- obóz dywizji
- szpital dywizji
- Dywizyjny Punkt Weterynaryjny
W 1900 roku dywizja została podporządkowana dowódcy nowo utworzonego 4 Syberyjskiego Korpusu Strzelców. Od marca 1913 roku dowództwo nad nią objął gen. lejt. Jan Zarako-Zarakowski.
Na początku marca 1919 roku, w Omsku, który był pod kontrolą Białych, utworzono 1 Kadrową Dywizję Omskiego Okręgu Wojskowego, na czele której stanął gen. mjr Seweryn I. Liaszczik. Pod koniec marca tego samego roku, na rozkaz adm. Aleksandra W. Kołczaka, jednostka została przekształcona w 11 Syberyjską Dywizję Strzelecką. W jej skład weszły 41, 42, 43 i 44 Syberyjskie pułki strzeleckie, a także batalion jegrów, dywizjon inżynierski i dywizjon artylerii. Zmobilizowani chłopi nie mieli już ochoty do walki, a wśród starych żołnierzy brakowało liczby. Morale oraz zdolności bojowe dywizji były niskie. Niektórzy oficerowie z dowództwa adm. A. W. Kołczaka sygnalizowali, że dywizja nie jest gotowa do akcji, lecz ich ostrzeżenia zostały zignorowane. W rezultacie, na początku lipca 1919 roku, jednostka została wysłana na front, gdzie walczyła przeciwko wojskom bolszewickim w rejonie Wierchnieuralska. Później przeniosła się w okolice Kustanaja w północnym Kazachstanie. Już 17 sierpnia, z powodu braku możliwości dalszej walki, na rozkaz szefa sztabu głównodowodzącego wojskami białymi na Syberii oraz ministra wojny gen. Michaiła K. Dichterichsa, dywizja została rozwiązana. Jej poszczególne oddziały włączono do 4., 5. i 11 Korpusów Armijnych Armii Południowej gen. G.A. Biełowa.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Historia 41 Syberyjskiego Pułku Strzeleckiego, w tym 11 Syberyjskiej Dywizji Strzeleckiej (ros.)
Stan w 1913