11 samodzielny pułk kawalerii to oddział kawalerii wchodzący w skład Sił Zbrojnych ZSRR oraz Federacji Rosyjskiej, znany pod numerem jednostki 55605.
Historia
Inicjatywa powołania pułku zrodziła się z pomysłu reżysera Siergieja Bondarczuka, który potrzebował dużej liczby koni oraz wykwalifikowanych statystów do realizacji filmu „Wojna i Pokój”. W tym celu zwrócił się do Komitetu Centralnego KPZR, który pozytywnie odpowiedział na jego prośbę.
Zgodnie z dyrektywą Dowódcy Wojsk Lądowych SZ ZSRR nr UUSW/2/290077 z dnia 1 listopada 1962 roku, w dniach od 16 do 23 listopada 1962 roku sformowano samodzielny dywizjon kawalerii z baterii artylerii górskiej Zakaukaskiego, Turkiestańskiego i Przykarpackiego Okręgu Wojskowego. Miejscem stałej dyslokacji dywizjonu stało się Mukaczewo. 19 sierpnia 1964 roku dywizjon został przemianowany na 1 dywizjon kawalerii, a 1 listopada tego samego roku przekształcono go w pułk, tworząc 11 samodzielny pułk kawalerii. W latach 1963–65 jednostka kilkakrotnie zmieniała swoje miejsce dyslokacji, aby ostatecznie w 1965 roku osiedlić się w Kalininiec w obwodzie moskiewskim. 10 listopada 1967 roku pułk otrzymał sztandar. Pod tą nazwą istniał do roku 1998, kiedy to, zgodnie z postanowieniem Rządu Federacji Rosyjskiej nr 978-39 z dnia 19 sierpnia 1998 roku oraz Rozkazem Ministra Obrony FR nr 061 z dnia 23 września 1998 roku, został przemianowany na 11 samodzielny Kozacki pułk kawalerii. W wyniku Pieriestrojki jednostka doświadczyła dziesięciokrotnego zmniejszenia liczby żołnierzy, osiągając na początku lat 90. stan 457 żołnierzy i 124 koni.
Wyróżniała się tym, że finansowana była nie przez Ministerstwo Obrony ZSRR, lecz przez studio filmowe „Mosfilm”. W latach 90. finansowanie pułku przejęły Ministerstwo Obrony oraz Ministerstwo Kultury FR.
Pułk został rozformowany w 2002 roku. Infrastruktura, konie oraz personel przeszły pod zarząd Federalnej Służby Ochrony, która 2 września 2002 roku utworzyła Kawaleryjską Eskortę Honorową w składzie Pułku Prezydenckiego.
Zadania
Podstawowym zadaniem jednostki było uczestnictwo w produkcjach filmowych realizowanych przez przemysł filmowy Związku Radzieckiego, co obejmowało dostarczanie koni oraz wykwalifikowanej kadry statystów i kaskaderów.
Oprócz zadań związanych z filmami, pułk był także, obok drugiej powojennej jednostki kawalerii Armii Radzieckiej – samodzielnego dywizjonu konnego CSKA – ośrodkiem szkoleniowym dla kadry sportu konnego.
Jednostka realizowała również ogólnowojskowe zadania jako pododdział rozpoznawczy i przeciwdywersyjny. Brała udział w defiladach na Placu Czerwonym w latach 1967 i 1987.
Dowódcy
ppłk S. A. Safarow (1962–)
płk Paweł Romanienkow (–1971);
płk Michaił Bariło (1971–1987);
płk Alim Mułłow (1987–1992);
płk Aleksandr Gierasimienko (1992–2002).
Udział w filmach
Żołnierze pułku brali udział w produkcjach takich filmów jak:
- „Wojna i Pokój” (1967);
- „Waterloo” (1970);
- „Białe słońce pustyni” (1970);
- „Bitwa o Moskwę” (1985);
- „Piotr Wielki” (1985);
- „Cichy Don” (1991);
- „Cyrulik syberyjski” (1998).
Przypisy
Bibliografia
A.H. Белинский, Kino spod kopyt, wyd. „Izdatielskije Rieszenija”, Jekaterynburg 2017, ISBN 978-5-44-837242-1 [1]
A.Б. Степанов, 11-й отдельный кавалерийский полк w: „Старый Цейхгауз”, nr 2 (26)/2008, s.44-48.
Лошадиная работа [online] [dostęp 2020-03-03].
B.B. Монахов B.B., По коням! На съемку! [online] [dostęp 2020-03-03].