11 Samodzielny Batalion Piechoty Zmotoryzowanej „Ruś Kijowska”
11 Samodzielny Batalion Piechoty Zmotoryzowanej „Ruś Kijowska” to jednostka Wojsk Lądowych Ukrainy, która podlega 72 Krasnohradzko-Kijowskiej Samodzielnej Brygadzie Zmechanizowanej. Jako batalion obrony terytorialnej uczestniczył w konflikcie na wschodniej Ukrainie. Swoją siedzibę ma w Białej Cerkwi w obwodzie kijowskim.
Działania bojowe
W dniach 4-6 lipca 2014 roku batalion został przetransportowany koleją do Charkowa, a następnie trafił do strefy walk. Wziął udział w bitwach w rejonie Słowiańska, gdzie jego jednostki walczyły na górze Karaczun oraz na punktach kontrolnych przy drogach prowadzących do tej góry. W trakcie walk zginęło dwóch żołnierzy, którzy zostali ranni odłamkami po wybuchu min. 19 lipca żołnierze Kijowskiej Rusi zostali ostrzelani w obwodzie ługańskim. Batalion kontynuował walkę pod Debalcewem. 15 sierpnia miała miejsce bitwa z separatystami, w której zginął ówczesny dowódca batalionu, ppłk A. Ł. Humenjuk, oraz trzech innych żołnierzy, a około dziesięciu zostało rannych.
W nocy z 18 na 19 sierpnia batalion został ostrzelany przez systemy Grad z kierunku Ługańska. W wyniku ostrzału wielu żołnierzy odniosło rany, a zniszczeniu uległy zapasy (w tym kosztowności, bielizna, żywność i artykuły higieniczne). 4 września służba prasowa prezydenta Ukrainy ogłosiła, że separatyści okrążyli Kijowską Ruś w rejonie Debalcewego w obwodzie donieckim. Wkrótce potem Operacja Antyterrorystyczna poinformowała, że sytuacja w tym rejonie jest pod kontrolą i batalion nie znajduje się w krytycznej sytuacji.
Na 10 września batalion stacjonował w obszarze miejscowości Popasna-Trojićke-Debalcewe-Wuhłehirśk-Switłodarśk-Dzerżynśk. 14 września punkt kontrolny obsadzony przez batalion w pobliżu wsi Czornuchyne w obwodzie ługańskim został ostrzelany, co skutkowało śmiercią jednego żołnierza. W dniach 19-20 września Kijowska Ruś ponownie brała udział w walkach pod Debalcewem, gdzie w wyniku ostrzału moździerzowego zniszczono jeden z ich pojazdów. Utracono również zapasy amunicji, a pięciu żołnierzy zostało rannych. 21 września snajperzy ostrzelali punkt kontrolny pod Debalcewem, co prowadziło do śmierci dwóch żołnierzy batalionu, a kolejny zmarł od ran w szpitalu.
W nocy z 30 września na 1 października z misji rozpoznawczej nie powróciła czteroosobowa grupa „Bału”, a następnego dnia dwóch żołnierzy batalionu zostało rannych. 3 października dowódca wywiadu batalionu poinformował, że w wyniku ostrzału zniszczono niedawno otrzymane zapasy sprzętu i mundurów. W dniach 10-13 października batalion został przeniesiony z powrotem z rejonu walk do Czernihowa. 13 listopada dowódca batalionu, płk O. Sawycz, ogłosił, że 25% jego żołnierzy nie stawiło się do służby po urlopach, czterech zaginęło podczas urlopu, a lista dezerterów została przekazana odpowiednim organom ścigania.