11 Samodzielna Armia Obrony Powietrznej
To związek operacyjny Sił Zbrojnych ZSRR.
Zmiany organizacyjne
W wyniku kolejnych reorganizacji jednostka została przekształcona w 11 Armię Lotniczą i Obrony Powietrznej Federacji Rosyjskiej. Nowy związek operacyjny skupił jednostki lotnicze oraz siły lądowe obrony powietrznej, które były rozmieszczone w regionie Dalekowschodniego Okręgu Wojskowego. W 2010 roku dysponowała 97 bombowcami Su-24, 60 samolotami szturmowymi Su-25, 26 myśliwcami przechwytującymi MiG-31, 131 myśliwcami Su-27, oraz 51 samolotami zwiadowczymi Su-24MR.
Struktura organizacyjna
W latach 1991–1992 dowództwo mieściło się w Chabarowsku.
- 499 Szkolna BROP
- Korpusy i dywizje OP:
- 8 Korpus Obrony Powietrznej – Komsomolsk
- 23 Dywizja Obrony Powietrznej – Władywostok
- 24 Dywizja Obrony Powietrznej – Pietropawłowsk
- 29 Dywizja Obrony Powietrznej – Błagowieszczeńsk
- 72 Dywizja Obrony Powietrznej – Ochock
- Lotnictwo myśliwskie OP:
- 22 pułk lotnictwa myśliwskiego – Artiom
- 47 pułk lotnictwa myśliwskiego – Złota Dolina
- 60 pułk lotnictwa myśliwskiego – Dzemgi
- 301 pułk lotnictwa myśliwskiego – Chabarowsk
- 308 pułk lotnictwa myśliwskiego – Sowiecka Gawana
- 365 pułk lotnictwa myśliwskiego – Dolińsk
- 865 pułk lotnictwa myśliwskiego – Kamczatka
W 2010 roku dowództwo również znajdowało się w Chabarowsku, a struktura obejmowała:
- 23 Korpus Obrony Powietrznej
- 25 Dywizja Obrony Powietrznej
- 303 Mieszana Dywizja Lotnicza
Przypisy
Bibliografia
Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.
Tomasz Grabowski: Rosyjska siła. Siły Zbrojne i główne problemy polityki obronnej Federacji Rosyjskiej w latach 1991-2010. Częstochowa: Instytut Geopolityki, 2011. ISBN 978-83-61294-52-8.