11 Pułk SS-Totenkopf
11 Pułk SS-Totenkopf (niem. 11. SS-Totenkopfstandarte lub SS-Totenkopfstandarte 11) – to jeden z pułków, które wchodziły w skład SS-Totenkopfverbände, znanych potocznie jako oddziały trupich główek.
Historia pułku
Pułk został sformowany w Radomiu na podstawie rozkazu z 11 listopada 1939, na bazie części pułków (Standarten): 4 i 7 SS-Totenkopf. Jednakże jego rzeczywiste powołanie miało miejsce dopiero wiosną 1940. W tym czasie sztab Standarte 11 oraz I batalion znajdowały się w Radomiu, II batalion w Warszawie, a III batalion w Lublinie.
W dniu 22 maja 1940 pułk został przeniesiony do ochrony plaż w Holandii, w okolicach Zandvoort. 17 czerwca 1940 sztab ulokował się w Bredzie, I batalion w Maastricht, a III batalion w Arnhem. Późnym latem cały pułk Standarte 11 osiedlił się w niemal nowych koszarach w Arnhem.
Na 25 lutego 1941 pułk został przekształcony w zmotoryzowany 11 Pułk Piechoty SS (SS-Infanterie-Regiment 11), a 14 października 1941 został rozformowany.
Dowódcy
- SS-Standartenführer Wilhelm Messner: 11.11.1939 – ?
- SS-Standartenführer Prof. Karl Diebitsch: 15.01.1940 – 28.07.1940
- SS-Obersturmbannführer Dr. Ing. Wim Brandt: 01.12.1940 – 13.07.1941
- SS-Obersturmbannführer Jürgen Wagner: 13.07.1941 – październik 1941
- SS-Obersturmbannführer August Schmidhuber: październik 1941