11 Pułk Kolejowy im. Stanisława Łańcuckiego
11 Pułk Kolejowy imienia Stanisława Łańcuckiego to jednostka wojskowa wchodząca w skład Zgrupowania Wojsk Kolejowych i Drogowych ludowego Wojska Polskiego.
Pułk został utworzony na podstawie Zarządzenia Dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego nr 14/Org. z dnia 18 lutego 1959 roku. W 1967 roku, Rada Państwa przyznała jednostce imię Stanisława Łańcuckiego, działacza komunistycznego i kolejarza, który był posłem na sejm w latach 1919-1922. Pracownicy węzła kolejowego w Przemyślu, Żurawicy i Medyce ufundowali sztandar dla pułku.
Żołnierze tej jednostki, realizując zadania szkoleniowo-produkcyjne, przekształcili węzeł kolejowy w Skarżysku-Kamiennej, przeprowadzili elektryfikację linii kolejowej Lublin-Dęblin, a także brali udział w budowie Centralnej Magistrali Kolejowej łączącej Śląsk z portami, Linii Hutniczo-Siarkowej, Dworca Centralnego w Warszawie oraz układu komunikacyjnego dla Huty Katowice.
Jednostka stacjonowała w twierdzy w Przemyślu. W skład Zgrupowania Wojsk Kolejowych i Drogowych wchodziły także inne pułki, takie jak 2 Pułk Kolejowy z Inowrocławia, 3 Warszawski Pułk Mostowy z Płocka, 4 Pułk Drogowo-Eksploatacyjny z Niska, 5 Pułk Kolejowo-Mostowy z Modlina, 8 Pułk Mostowy z Grudziądza, 10 Pułk Kolejowy z Przemyśla, 12 Pułk Kolejowy z Tarnowskich Gór oraz 12 Pułk Drogowo-Eksploatacyjny z Modlina.
Jednostka została rozformowana w 1990 roku.
Żołnierze pułku
Dowódcy pułku:
- płk Kazimierz Węgorowski
- płk Władysław Zaleski
- płk Janusz Gryglicki
- płk Witold Mazur
- płk Zygmunt Warszakowski
- ppłk Krzysztof Kaliszewski
- ppłk Henryk Pawłoś
Przypisy
Bibliografia
Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.