11 Pułk Czołgów

11 Pułk Czołgów Średnich (11 pcz) – jednostka wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Wiosną 1951 roku, w garnizonie w Giżycku, utworzono 11 samodzielny pułk czołgów. Jednostka powstała na podstawie „Planu zamierzeń organizacyjnych na lata 1951-1952″. Pułk był bezpośrednio podporządkowany dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego.

Struktura pułku składała się z sześciu kompanii czołgów średnich, batalionu artylerii pancernej, kompanii technicznego zaopatrzenia oraz plutonów łączności i saperów. Uzbrojenie pułku obejmowało: 63 czołgi średnie T-34/85 oraz 18 ciężkich dział pancernych ISU-122. W grudniu 1952 roku dokonano zmiany etatowej samodzielnego pułku czołgów, w wyniku której pozostały tylko trzy kompanie czołgów średnich oraz jedna kompania dział pancernych. Spowodowało to zmniejszenie liczby podstawowego sprzętu bojowego do 30 czołgów i 5 dział pancernych.

W 1955 roku oddział został włączony do 15 Dywizji Zmechanizowanej i przekształcony w 11 pułk czołgów i artylerii pancernej. W 1957 roku pułk stał się częścią 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Tadeusza Kościuszki.

W 1990 roku jednostka została przekształcona i przemianowana na 2 pułk zmechanizowany, przyjmując numer „2” po rozformowanym 2 Berlińskim pułku zmechanizowanym ze Skierniewic.

W 1994 roku na bazie pułku utworzono 15 Giżycką Brygadę Zmechanizowaną im. Zawiszy Czarnego.

Struktura organizacyjna

1952

  • dowództwo pułku
  • trzy kompanie czołgów średnich
  • jedna kompania dział pancernych

Razem: 30 czołgów i 5 dział pancernych

1970

  • dowództwo i sztab – 1 T-55AD
  • pięć kompanii czołgów – 16 T-55A
  • kompania rozpoznawcza – 7 BRDM-2
  • bateria plot – 6 ZU-23-2, 4 S-2
  • kompania saperów – 4 BLG-67M, BRDM-2, 5 SKOT Inż.
  • kompania łączności
  • kompania medyczna
  • kompania remontowa
  • kompania zaopatrzenia
  • pluton ochrony i regulacji ruchu
  • pluton chemiczny

Żołnierze

Dowódcy pułku

  • mjr Wiesław Cegłowski 10.1951 – 22.10.1953
  • płk Stanisław Komski 22.10.1953 – 31.12.1961; przerwa od 31.10.1956 do 31.10.1957 na czas szkolenia na kursie dowódców pułku, w tym czasie pełniącymi obowiązki byli:
  • kpt. Ryszard Markowski, z-ca ds. polit. 31.10.1956 – 11.02.1957
  • mjr Stanisław Fiutek, z-ca ds. liniowych 11.02.1957 – 14.07.1957
  • ppłk Wacław Feryniec, dowódca 33 Pułku Czołgów w Zambrowie po jego rozformowaniu 14.07.1957 – 31.10.1957
  • płk dypl. Wiesław Kociołek 1.01.1962 – 02.1966
  • płk dypl. Henryk Godleś 02.1966 – 10.1970
  • płk dypl. Józef Gierałtowski 10.1970 – 27.10.1974
  • ppłk dypl. Czesław Laszczkowski 27.10.1974 – 13.12.1977
  • mjr dypl. Tadeusz Bazydło 13.12.1977 – 08.1980
  • płk dypl. Sławomir May 08.1980 – 30.09.1989

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

  • Kazimierz Czernikowski, 16 Pomorska Dywizja Zmechanizowana im. Króla Kazimierza Jagiellończyka, Drukarnia W&P Edward Waszkiewicz, Elżbieta Panter s. c., Malbork 2001, ISBN 83-86590-02-5.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Jerzy Kajetanowicz. Związki taktyczne i oddziały polskich wojsk pancernych i zmechanizowanych w latach 1945–1970. Zmiany organizacyjne. „Zeszyty Naukowe WSOWL”. 2 (144), 2007. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych. ISSN 1731-8157.