11. Poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych
11. poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych odnosi się do prawa do wnoszenia powództw przeciwko indywidualnym stanom. Została ona przyjęta przez Kongres Stanów Zjednoczonych 4 marca 1794 roku i weszła w życie 7 lutego 1795 roku.
Uchwalenie tej poprawki było odpowiedzią na decyzję Sądu Najwyższego w sprawie Chisholm v. Georgia, w której dwóch obywateli stanu Karolina Południowa, którzy wspierali Wielką Brytanię podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, domagało się odszkodowania od stanu Georgia za skonfiskowany majątek. W swoim werdykcie z 1793 roku Sąd Najwyższy uznał, że obywatele jednego stanu mają prawo do wnoszenia skarg przeciwko innym stanom. Ten kontrowersyjny precedens został unieważniony przez uchwalenie 11. poprawki.
== Treść ==
W oryginale poprawka brzmi:
co można przetłumaczyć jako:
== Ratyfikacja ==
Na podstawie procedury ratyfikacji poprawek określonej w piątym artykule Konstytucji Stanów Zjednoczonych, poprawka weszła w życie po jej ratyfikacji przez dwanaście stanów. Ostatecznie zaczęła obowiązywać po ratyfikacji przez Karolinę Północną 7 lutego 1795 roku. Po jej wejściu w życie, poprawka została jeszcze symbolicznie ratyfikowana przez Karolinę Południową. Stany Pensylwania i New Jersey nie wyraziły swojego stanowiska w sprawie 11. poprawki.
== Przypisy ==
== Linki zewnętrzne ==