11 Korpus Piechoty (11 KP)
11 Korpus Piechoty to związek operacyjno-taktyczny Wojska Polskiego.
Formowanie
Korpus został utworzony na wiosnę 1951 roku w ramach realizacji Planu rozbudowy Wojska Polskiego w latach 1951-1952. Był to korpus typu B, klasyfikowany jako jednostka II rzutu operacyjnego. W jego strukturze znajdowały się trzy dywizje piechoty typu B „konna mała”, z których każda liczyła około 3,5 tys. żołnierzy. 11 KP wchodził w skład Krakowskiego Okręgu Wojskowego. W 1952 roku jednostka została przemianowana na 11 Korpus Armijny (typu B).
Skład bojowy
- Dowództwo i sztab (Gliwice)
- 2 Dywizja Piechoty (Częstochowa)
- 7 Dywizja Piechoty (Gliwice)
- 29 Dywizja Piechoty (Bielsko) (rozformowana we wrześniu 1955)
- 120 pułk artylerii ciężkiej (Tarnowskie Góry)
- 24 batalion łączności (Gliwice)
- 64 batalion saperów (Pińczów)
Łącznie korpus liczył 11 493 żołnierzy. Wyposażenie jednostki obejmowało: 36 dział samobieżnych, 60 armat przeciwpancernych, 182 działa polowe, 165 moździerzy oraz 36 armat przeciwlotniczych.
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO; Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.