11 Kompania Parkowa Saperów to jednostka saperów w ramach Polskich Sił Zbrojnych.
Geneza
Na mocy rozkazu L.dz. 24000/tjn.O.I.41 wydanego przez dowódcę I Korpusu dnia 29 października 1941 roku oraz rozkazu L.dz. 279/tjn.41 dowódcy Saperów z dnia 12 listopada, dowódca 1 Batalionu Saperów ogłosił, że z dniem 16 listopada 1941 roku nastąpi zmiana nazwy i reorganizacja dotychczasowej 2 kompanii saperów w 11 kompanię parkową saperów, według etatu zatwierdzonego rozkazem L.dz. 1201/tjn.O.I.41 Sztabu Naczelnego Wodza. 17 listopada 1941 roku kompania przeniosła się z Tayport do Budden Camp. 28 listopada 1941 roku, dowódca I Korpusu, na podstawie rozkazu L.dz. 26223/O.V.41, mianował dotychczasowego dowódcę 1 kompanii saperów, kapitana Władysława Pogorzelskiego, dowódcą 11 Kompanii Parkowej Saperów. W zakresie taktycznym, dowódca kompanii podlegał dowódcy baonu saperów, którego skład osobowy stał się częścią Dowództwa Saperów I Korpusu. Natomiast w kwestiach gospodarczych, kompania została przypisana do Ośrodka Zapasowego Saperów. 6 grudnia 1941 roku kapitan Pogorzelski przekazał dowództwo 11 Kompanii Saperów majorowi Janowi Nepomucenowi Gustowskiemu, który sześć dni później objął obowiązki dowódcy 11 Kompanii Parkowej Saperów. 16 grudnia 1941 roku do jednostki dołączył podporucznik rezerwy Tadeusz Tchórzewski z Centrum Wyszkolenia Saperów.
25 lutego 1942 roku, Naczelny Wódz, gen. Sikorski, podjął decyzję o utworzeniu pierwszej w historii polskiego wojska dywizji pancernej. We wrześniu 1942 roku 11 kompania parkowa saperów weszła w skład 1 Dywizji Pancernej, stacjonując w Dalkeith. Jako część 1 Dywizji Pancernej, kompania brała udział w ćwiczeniach dywizyjnych i między dywizyjnych w rejonie Scarborough i Pickering wiosną 1944 roku, a następnie przeszła cały szlak bojowy od Caen przez Falaise, most „Warszawa” na Sekwanie, Ieper, Gandawe, Bredę, Aschendort aż do Wilhelmshaven.
Organizacja wojenna kompanii parkowej saperów
W skład 11 Kompanii Parkowej Saperów wchodzili:
- dowódca kompanii saperów (major)
- zastępca dowódcy kompanii saperów (porucznik)
- pluton gospodarczy
- pluton warsztatowy
- pluton sprzętowy
Łącznie kompania składała się z 5 oficerów oraz 112 szeregowych. Posiadała 1 radiostację dla dowódcy kompanii oraz 40 pojazdów mechanicznych, a także pełne wyposażenie warsztatów, sprężarki, spawarkę, zestaw do uzdatniania wody, polową elektrownię, spychacze oraz niezbędny sprzęt i materiały do uzupełnienia potrzeb jednostek liniowych.
Obsada personalna
dowódca kompanii – kpt. Władysław Pogorzelski (1940 – 1942)
dowódca kompanii – kpt. inż. Wiktor Neklaws (1942 – 1943)
dowódca kompanii – kpt. Adam Gorczyca (1943 – 1947)
zastępca dowódcy kompanii – por. Józef Bazgier (1943 – 1947)
Przypisy
Bibliografia
Adam Sugajew: Saperzy w służbie Polsce. Londyn: 1985. Brak numerów stron w książce.