11 Dywizja Piechoty Zmotoryzowanej

11 Dywizja Piechoty Zmotoryzowanej

11 Dywizja Piechoty Zmotoryzowanej (11 DPZ) to związek taktyczny w ramach Wojska Polskiego.

Dywizja została powołana w marcu 1949 roku na bazie: 11 Dywizji Piechoty, 6 pułku czołgów średnich oraz 25 pułku artylerii pancernej. 11 DPZ, obok 10 Dywizji Pancernej, weszła w skład 2 Korpusu Pancernego, który był podporządkowany dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego. Jej jednostki zostały rozmieszczone w rejonie miast: Żary, Żagań, Bolesławiec oraz Jelenia Góra.

W skład dywizji wchodziły: trzy zmotoryzowane pułki piechoty, pułk czołgów średnich oraz batalion rozpoznawczy. Zmotoryzowany pułk piechoty można było uznać za tradycyjny pułk piechoty, wzbogacony o samochody ciężarowe. W skład takiego pułku wchodziły trzy bataliony piechoty, dywizjon artylerii, batalion szkolny oraz pododdziały wsparcia. W pułku czołgów średnich, batalion artylerii pancernej był wyposażony w działa pancerne SU-85.

Skład dywizji

Dowództwo i sztab – Żary

  • 29 zmotoryzowany pułk piechoty – Jelenia Góra
  • 40 zmotoryzowany pułk piechoty – Bolesławiec
  • 42 zmotoryzowany pułk piechoty – Żary
  • 8 Drezdeński pułk czołgów średnich – Żagań
  • 33 pułk artylerii lekkiej – Żary
  • 92 pułk artylerii przeciwpancernej – Bolesławiec
  • 17 pułk moździerzy – Żagań
  • 15 dywizjon artylerii przeciwlotniczej – Żagań
  • 9 batalion rozpoznawczy – Żagań
  • 16 batalion saperów – Żary
  • 34 batalion łączności – Żary
  • 44 kompania samochodowa – Żary
  • Ruchomy Warsztat Naprawy Czołgów nr 10 – Żary
  • Ruchomy Warsztat Naprawy Sprzętu Artyleryjskiego nr 11 – Żary
  • Ruchomy Warsztat Naprawy Samochodów nr 12 – Żary

Dywizja liczyła etatowo 10 028 żołnierzy oraz 175 pracowników cywilnych. Jej podstawowe uzbrojenie obejmowało: 76 czołgów średnich, 21 dział pancernych, 5 samochodów pancernych, 73 armaty 76 mm, 26 haubic 122 mm, 90 moździerzy 82 mm oraz 60 moździerzy 120 mm.

Na podstawie rozkazu ministra Obrony Narodowej Nr 0055/Org. z dnia 12 czerwca 1950 11 Dywizja Piechoty Zmotoryzowanej została przekształcona w dywizję zmechanizowaną, przyjmując nazwę 11 Dywizja Zmechanizowana.

Przypisy

Bibliografia

Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.

Jerzy Kajetanowicz. Związki taktyczne i oddziały polskich wojsk pancernych i zmechanizowanych w latach 1945–1970. Zmiany organizacyjne. „Zeszyty Naukowe WSOWL”. 2 (144), 2007. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych. ISSN 1731-8157.