11 Dywizja Piechoty
11 Dywizja Piechoty (11 DP) to znacząca jednostka piechoty w ramach Polskich Sił Zbrojnych.
Formowanie i dyslokacje
Dywizja została utworzona pod koniec marca 1942 roku na skutek przekształcenia Ośrodka Organizacyjnego Armii, tuż przed jego ewakuacją z miejscowości Guzar w Uzbekistanie do Iraku. Dowództwo ośrodka sprawował pułkownik dyplomowany Leon Koc. 11 DP była podporządkowana dowódcy Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR. W maju 1942 roku, w Palestynie, Sztab oraz Oddział Rozpoznawczy 11 DP, a także 19 i 21 pułk piechoty, stały się podstawą do utworzenia nowej 3 Brygady Strzelców Karpackich. Dnia 25 lipca tego samego roku, 242 podoficerów zakończyło podstawowy kurs w Szkole Podchorążych byłej 11 DP.
Organizacja
Ośrodek Organizacyjny Armii został powołany do życia 20 października 1941 roku w wyniku przekształcenia Ośrodka Zapasowego Armii. Pod dowództwo ośrodka weszły następujące oddziały i pododdziały:
- 19 pułk piechoty
- 21 pułk piechoty
- zapasowy pułk artylerii
- zapasowy dywizjon artylerii przeciwlotniczej
- zapasowy batalion łączności
- zapasowy oddział rozpoznawczy
- 2 Kompania żandarmerii
- zapasowy batalion sanitarny
- szpital
- zapasowa kolumna samochodowa
- park intendentury
- Sąd Polowy
- Szkoła Podchorążych OOA
- Ośrodek Zapasowy Pomocniczej Służby Kobiet
- szkoła kierowców
- Szkoła Junaków
- zapasowy batalion drogowy
- kompania dyscyplinarna
- Komenda Uzupełnień Nr 7
- stacja zborna
- pluton opieki społecznej
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Witold Biegański, Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, tom 5, Regularne jednostki Wojska Polskiego na zachodzie. Formowanie, działania bojowe, organizacja, metryki dywizji i brygad, Warszawa 1967, s. 56-57
Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X. OCLC 830299476.
Kronika 3 Dywizji Strzelców Karpackich Nr 1 za czas od 3 V 1942 do 10 XII 1943, Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, sygn. C.292