11 Czechosłowacki Batalion Piechoty – Wschód
11 Czechosłowacki Batalion Piechoty – Wschód (czes. Československý pěší prapor 11 – Východní, ang. Czechoslovak 11th Infantry Battalion – East) był czechosłowacką jednostką wojskową, która walczyła u boku aliantów w trakcie II wojny światowej.
Historia
14 sierpnia 1940 roku, przy czechosłowackim rządzie emigracyjnym w Londynie, powstała Czechosłowacka Misja Wojskowa na Bliski i Środkowy Wschód, kierowana przez generała Ondřeja Mézla. W wyniku działań tej misji, 28 października utworzono Czechosłowacki Kontyngent – Środkowy Wschód, który został podporządkowany generałowi Archibaldowi Wavellowi, głównodowodzącemu siłami brytyjskimi w tym regionie.
W tym samym okresie zlikwidowano 4 Czechosłowacki Pułk Piechoty. Na jego podstawie, w obozie w Gedera w Palestynie, 1 listopada sformowano 11 Czechosłowacki Batalion Piechoty – Wschód pod dowództwem podpułkownika Karela Klapálka, byłego zastępcy dowódcy 4 Czechosłowackiego Pułku Piechoty. Jednostka składała się z dowództwa, czterech kompanii strzeleckich (z trzema plutonami każda) oraz kompanii broni towarzyszących (plutony karabinów maszynowych, łączności, saperów, warsztatowy i transportowy).
Na początku grudnia 1940 roku czechosłowaccy żołnierze przeszli jedenaście tygodni aklimatyzacji, a następnie zostali przeniesieni do obozów w Sidi Bishr i Agami. Do wiosny 1941 roku prowadzili służbę patrolową na Pustyni Judejskiej. Następnie batalion znalazł się pod dowództwem brytyjskiej 23 Brygady Piechoty, kierowanej przez brygadiera Alexandra Gallowaya, przebywając wówczas w Sidi Hanaism jako odwód wojsk brytyjskich podczas operacji „Battleaxe”. Na początku lipca wziął udział w operacji „Exporter”, która była kampanią wojsk alianckich przeciwko siłom Franci Vichy w Syrii. Chociaż nie uczestniczył bezpośrednio w walkach, w wyniku niespodziewanego ataku artyleryjskiego stracił jednego żołnierza. Po kapitulacji Francuzów 11 lipca, batalion zabezpieczał granicę Syrii z Turcją do października.
W sierpniu czechosłowacki rząd emigracyjny wystąpił do władz brytyjskich o przeniesienie batalionu do Wielkiej Brytanii, jednak Brytyjczycy odmówili. 20 października jednostka została przetransportowana do oblężonego przez wojska niemiecko-włoskie Tobruku, gdzie podlegała polskiej Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich pod dowództwem generała brygady Stanisława Kopańskiego. Batalion brał udział w obronie Tobruku przez 158 dni, z czego 51 dni w walce, tracąc 14 żołnierzy zabitych i 81 rannych. Po tym okresie pozostał w rejonie Tobruku, najpierw pod rozkazami brytyjskiego XIII Korpusu, a później hinduskiej 38 Brygady Piechoty. W marcu 1942 roku został przeniesiony do Egiptu, a następnie do Palestyny, gdzie przeszedł pod dowództwo brytyjskiej 4 Brygady Przeciwlotniczej w Hajfie. 21 kwietnia batalion został przekształcony w 200 Czechosłowacki Lekki Pułk Przeciwlotniczy – Wschód.
Kultura masowa
Czesko-słowacki film wojenny Tobruk z 2008 roku przedstawia losy batalionu podczas bitwy, ukazując perspektywę młodego czeskiego żołnierza.
Linki zewnętrzne
Československý odboj na Středním Východě a v Africe. [dostęp 2018-08-19]. (cz.).