11 Brygada Artylerii (XI BA)
11 Brygada Artylerii była jednostką artylerii Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej.
Brygada ta została utworzona z oddziałów artyleryjskich Armii Polskiej we Francji, która była pod dowództwem gen. Józefa Hallera. Dowództwo brygady powstało z dowództwa artylerii dywizyjnej 2 Dywizji Strzelców i wspólnie z sztabem miało swoje miejsce w baterii zapasowej 12 Kresowego pułku artylerii polowej, zlokalizowanej w Stanisławowie.
Dowódcy brygady
- ppłk Kazimierz Dzierżanowski (od 9 X 1919)
- gen. ppor. Paweł Cyrus-Sobolewski (do 2 VI 1920)
- płk art. Maurycy Mansch de Leoney (od 4 VI 1920)
- płk art. Jan Suzin (do 23 X 1920)
Organizacja brygady w końcu 1919 roku
- dowództwo XI Brygady Artylerii
- 11 Kresowy pułk artylerii polowej
- 11 Kresowy pułk artylerii ciężkiej
Brygada nie dysponowała artylerią ciężką. 11 pułk artylerii polowej miał osiem baterii, z czego dwie (6 i 8) były przydzielone do Dywizji Górskiej, natomiast 5 bateria znajdowała się w głębi kraju.
Przypisy
Bibliografia
Igor Błagowieszczański, Artyleria Wojska Polskiego w latach 1918-1939, Zakończenie, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 4 (71), Warszawa 1974, ss. 203-250.
RomanR. Łoś, Artyleria polska 1914-1939, Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1991, ISBN 83-11-07772-X, OCLC 830057069. Brak numerów stron w książce.