11 batalion saperów (11 bsap) – jednostka saperów Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.
Batalion nie był częścią pokojowej struktury armii. Został utworzony w 1939 roku przez Ośrodek Sapersko-Pionierski 11 Dywizji Piechoty.
Ośrodek Sapersko-Pionierski 11 DP
W maju 1937 roku w garnizonie Stryj powstał Ośrodek Sapersko-Pionierski 11 Dywizji Piechoty. Ośrodek ten był częścią 11 Karpackiej Dywizji Piechoty, a pod względem wyszkolenia podlegał dowódcy 3 Grupy Saperów. Ośrodek stacjonował w Stryju.
Organizacja i obsada personalna ośrodka
Stan organizacyjny oraz obsada personalna ośrodka w marcu 1939 roku przedstawiały się następująco:
- dowódca ośrodka – mjr Włodzimierz Kupryk
- adiutant – por. Józef Tuora (*)
- oficer materiałowy – kpt. Zdzisław Bolesław Blicharski
- oficer mobilizacyjny – por. Józef Tuora (*)
- dowódca kompanii saperów – por. Piotr Honcel
- dowódca plutonu – por. Edmund Popek
- dowódca plutonu – por. Józef Tuora (*)
- dowódca plutonu – ppor. Witold Hryniewicki
- dowódca plutonu specjalnego – por. Adam Karwowski
Ośrodek pełnił funkcję jednostki mobilizującej. Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W”, ośrodek formował dla 11 DP w pierwszym rzucie mobilizacji powszechnej batalion saperów typ IIa nr 11 z drużyną przeprawową pionierów piechoty nr 11.
Formowanie i działania batalionu
W dniu 17 czerwca 1939 roku ogłoszona została mobilizacja 1 kompanii 11 bsap. Po sformowaniu, kompania przystąpiła do inżynieryjnej rozbudowy obrony Odcinka „Słowacja”. W czasie kampanii wrześniowej 1/11 bsap brała udział w walkach w składzie Armii „Karpaty”.
W dniach 31 sierpnia – 3 września 1939 roku miała miejsce mobilizacja 11 bsap (z wyjątkiem 1 kompanii). W kampanii wrześniowej batalion walczył w ramach swojej macierzystej dywizji.
Struktura i obsada etatowa 11 bsap
Stan osobowy we wrześniu 1939 roku był następujący:
- dowódca baonu – mjr Włodzimierz Kupryk
- zastępca dowódcy baonu – kpt. Zdzisław Bolesław Blicharski
- dowódca 1 kompanii saperów – por. Piotr Honcel
- dowódca 2 kompanii saperów – por. Edmund Popek
- dowódca 3 zmotoryzowanej kompanii saperów – por. Adam Karwowski
- dowódcy kolumny saperskiej – ppor. rez. Tadeusz Fuk
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Zdzisław Józef Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 r. : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.
Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny „W”, Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Oficyna Wydawnicza „Ajaks” i Zarząd XII Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3.
Ryszard Rybka, Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja, Kamil Stepan, Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010, ISBN 978-83-86100-83-5, OCLC 674626774. Brak numerów stron w książce.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
Ryszard Dalecki, Armia „Karpaty” w wojnie obronnej 1939 r., Krajowa Agencja Wydawnicza, Rzeszów 1989, wyd. II, ISBN 83-03-02830-8.