10Base6
10Base2
10Base2 to protokół sieciowy należący do rodziny standardów Ethernet, który funkcjonuje w paśmie podstawowym z prędkością 10 Mb/s. Został opisany w standardzie IEEE 802.3a w 1985 roku. Był on szeroko stosowany na przełomie lat ’80 i ’90 XX wieku, jednak w latach ’90 zaczął być stopniowo wypierany przez standard 10Base-T oraz jego udoskonalenia. Obecnie jest rzadko używany.
Do jego działania wykorzystywany jest kabel koncentryczny o oporze 50 Ω, którego maksymalna długość wynosi 185 metrów. Połączenie przewodu do karty sieciowej odbywa się za pomocą rozgałęźnika znanego jako T-connector. Możliwe jest połączenie do pięciu segmentów magistrali przy użyciu czterech regeneracyjnych urządzeń. Stacje robocze mogą być podłączone do trzech segmentów, podczas gdy pozostałe służą do przedłużenia sieci. Całkowita maksymalna długość magistrali wynosi 925 m. Do jednej magistrali można dodać maksymalnie 30 odgałęzień, które mogą obejmować również regeneratory, mosty, routery i serwery. Całkowita liczba odgałęzień we wszystkich segmentach sieci nie może przekroczyć 1024. Na każdym końcu magistrali należy zainstalować terminator.