Kometa Swifta-Tuttle’a
Kometa Swifta-Tuttle’a (oficjalne oznaczenie 109P/Swift-Tuttle) to kometa okresowa z grupy komet typu Halleya, której okres obiegu wynosi 133 lata. Po raz pierwszy została dostrzegona w lipcu 1862 roku przez Lewisa Swifta oraz Horace’a Parnella Tuttle’a, a jej drugie pojawienie się miało miejsce w 1992 roku, kiedy to zaobserwował ją japoński astronom Tsuruhiko Kiuchi.
Każdorazowo, gdy kometa zbliża się do Słońca, jej lodowe jądro ulega parowaniu, co uwalnia cząstki oraz drobinki pyłu, tworząc długi warkocz w przestrzeni kosmicznej. Co roku, podczas swojej wędrówki wokół Słońca, Ziemia przechodzi przez rój meteoroidów związanych z tą kometą. Maleńkie cząsteczki, poruszające się z prędkością 59 km/s, wchodzą w atmosferę i spalają się, co prowadzi do zjawiska „spadających gwiazd”, znanych jako Perseidy.
Orbita 109P/Swift-Tuttle przecina orbitę Ziemi, co w przyszłości może skutkować ewentualnym zderzeniem z Ziemią lub Księżycem. Jednakże, według prognoz, nie powinno to zdarzyć się w najbliższym tysiącleciu.
Zobacz też
- lista komet okresowych