107 mm armata wz. 1910/30
107 mm armata wz. 1910/30 (ros. 107-мм пушка образца 1910/30 года) to radziecka armata polowa, będąca zmodernizowaną wersją armaty wz. 1910.
Historia
W 1910 roku armia rosyjska przyjęła do swojego uzbrojenia armatę o kalibrze 107 mm, zaprojektowaną przez firmę Schneider. W 1930 roku rozpoczęto prace nad jej modernizacją, mającą na celu poprawę donośności. Prototypy zmodyfikowanych armat opracowano w biurach konstrukcyjnych KB NTK GAU oraz KB OAT. Po przeprowadzeniu prób zdecydowano się przyjąć do uzbrojenia działo zmodernizowane według projektu KB NTK GAU. Nowa wersja charakteryzowała się przedłużoną lufą o długości 10 kalibrów, hamulcem wylotowym oraz powiększoną komorą nabojową, przystosowaną do nowych, rozdzielnie ładowanych łusek i dalekonośnych pocisków. Dzięki tym modyfikacjom maksymalna donośność armaty wzrosła z 12,5 km do ponad 16 km. W 1931 roku nowa wersja została przyjęta do uzbrojenia jako 107 mm armata wz. 1910/30. Łącznie zmodernizowano 139 dział wz. 1910, a następnie rozpoczęto produkcję nowych armat w tej zmodernizowanej wersji.
Na dzień 22 czerwca 1941 roku Armia Czerwona dysponowała 862 działami tego typu, które były używane w pułkach artylerii korpuśnej oraz dywizjonach artylerii fortecznej.
Następcą tej broni miała być 107 mm armata dywizyjna wz. 1940 (M-60), która jednak nie weszła do masowej produkcji. Ostatecznie armaty wz. 1910/30 zostały zastąpione przez 100 mm armaty BS-3.
Przypisy
Bibliografia
А. Иванов: Артиллерия СССР в перод второй мировой войны. Санкт-Петербург: Издательский Дом «Нева», 2003. Brak numerów stron w książce.
Linki zewnętrzne
Opis na stronie www.kursk1943.mil.ru
Dane o radzieckiej artylerii na 22 czerwca 1941