106 Dywizja Piechoty
106 Dywizja Piechoty (niem. 106. Infanterie-Division) to niemiecka jednostka wojskowa z okresu II wojny światowej, utworzona na podstawie rozkazu z 22 listopada 1940 roku, w ramach 12. fali mobilizacyjnej na poligonie Wahn w VI Okręgu Wojskowym.
Szlak bojowy
Dywizja działała na froncie wschodnim w składzie Grupy Armii Środek, biorąc udział w walkach o Wilno, Smoleńsk, Wiaźmę oraz Klin. W zimie 1941–1942 poniosła znaczne straty w rejonie Moskwy i została wycofana do Francji w celu reorganizacji. Na front powróciła wiosną 1943, uczestnicząc w bitwie o Krzemieńczuk oraz Kirowohrad. Jesienią tego samego roku z dywizji pozostała jedynie osłabiona grupa bojowa, która w lutym 1944 została wzmocniona pododdziałami Dywizji Szkieletowej Milowitz. Jednostka kontynuowała walki podczas operacji odwrotowej przez Dniepr oraz broniła linii rzeki Prut w Rumunii. Ostatecznie została rozbita latem 1944 pod Kiszyniowem.
106 Dywizja Piechoty została szybko odbudowana w Oberheim w Niemczech 24 marca 1945, jednak nie osiągnęła pełnych stanów osobowych. Do końca wojny stacjonowała w Schwarzwaldzie, gdzie poddała się wojskom amerykańskim w maju 1945.
Struktura organizacyjna
Struktura organizacyjna dywizji w listopadzie 1940:
- 239., 240. i 241. pułki piechoty
- 107. pułk artylerii
- 106. batalion pionierów
- 106. oddział rozpoznawczy
- 106. oddział przeciwpancerny
- 106. oddział łączności
- 106. polowy batalion zapasowy
Struktura organizacyjna w listopadzie 1943:
- 39. grupa dywizyjna (113. i 114. grupa pułkowa)
- 239. i 240. pułk grenadierów
- 107. pułk artylerii
- 106. batalion pionierów
- 106. dywizyjny batalion fizylierów
- 106. oddział przeciwpancerny
- 106. oddział łączności
- 106. polowy batalion zapasowy
Struktura organizacyjna w kwietniu 1945:
- 113., 239. i 240. pułk grenadierów
- 107. pułk artylerii
- 106. batalion pionierów
- 106. oddział przeciwpancerny
- 106. oddział łączności
- 106. polowy batalion zapasowy
Dowódcy
Generalmajor Ernst Dehner 28.12.1940 – 03.05.1942;
Generalleutnant Alfons Hitter 03.05.1942 – 01.12.1942;
Generalleutnant Arthur Kullmer 01.12.1942 – 01.01.1943;
Generalleutnant Werner Forst 01.01.1943 – 20.01.1944;
Generalleutnant Siegfried von Rekowski 20.01.1944 – VIII 1944;
Oberst Rintenberg III 1945 – 08.05.1945;
Przypisy
Bibliografia
Carell Paul, Operacja „Barbarossa”, Warszawa 2000, ISBN 831109199-4.
Paul P. Carell, Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz K. Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110. Brak numerów stron w książce.
Dieckert, Großmann, Der Kampf um Ostpreussen. Der umfassende Dokumentarbericht über das Kriegsgeschehen in Ostpreußen, Stuttgart 1965, ISBN 3-87943-436-0.
Grossmann Horst, Rshew. Eckpfeiler der Ostfront, Friedberg b.r.w, ISBN 3-7909-0126-1.
Haupt Werner, Sturm auf Moskau 1941. Der Angriff. Die Schlacht. Der Ruckschlag, Friedberg b.d.w, ISBN 978-3-89555-372-1.
Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russia 1941-1945, b.m.w i 1998, ISBN 0-7643-0266-3.
Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol., Bonn 2003, ISBN 3-8289-0525-0.