Canon de 105 C mle 1935 B – Francuska Haubica z Okresu Międzywojennego
Canon de 105 C mle 1935 B to francuska haubica, która została zaprojektowana w czasie międzywojennym.
W latach 30. XX wieku, podstawą francuskiej artylerii polowej były działa, które miały swoje korzenie w I wojnie światowej, głównie armat o kalibrze 75 mm. W 1934 roku wprowadzono do uzbrojenia haubicę Canon de 105 C mle 1934 S, jednak nie rozpoczęto jej masowej produkcji, gdyż nie spełniała w pełni oczekiwań francuskiej armii. Dopiero haubica Canon de 105 C mle 1935 B, która weszła do służby w 1935 roku, stała się standardowym uzbrojeniem francuskiej artylerii lekkiej.
Model Canon de 105 C mle 1934 S charakteryzował się dwuogonowym, rozchylanym łożem. Koła były przymocowane do ogonów łoża i wraz z ich rozchyleniem pełniły rolę dodatkowych osłon, znajdujących się po bokach tarczy pancernej. W zależności od zastosowanej tracji, koła mogły być wyposażone w gumowe bandaże (trakcja konna) lub opony pneumatyczne (trakcja mechaniczna).
Zamówiono 610 sztuk dział mle 1935, jednak w 1938 roku, po wyprodukowaniu 232 egzemplarzy, produkcję wstrzymano, uznając za priorytet produkcję armat przeciwpancernych. Wyprodukowane działa były używane przez francuskie jednostki podczas kampanii francuskiej, a po klęsce armii francuskiej, przejęte przez Wehrmacht, zostały włączone do uzbrojenia pod oznaczeniem 10.5 cm leFH 325(f). Wykorzystywano je w jednostkach szkolnych oraz drugoliniowych, a część z nich zainstalowano w umocnieniach nadbrzeżnych.
Bibliografia
Chris Bishop: The Encyclopedia of Weapons of World War II. New York: Barnes & Noble Books, 1998. ISBN 0-7607-1022-8. Brak numerów stron w książce.