Haubica M101A1 105 mm
Haubica M101A1 105 mm, wcześniej oznaczana jako M2A1 do roku 1962, to amerykańska haubica, która była używana podczas II wojny światowej. Wprowadzono ją do uzbrojenia armii USA w 1940 roku. Początkowo znalazła zastosowanie w trakcie wojny na Pacyfiku, a później na froncie zachodnim. Po zakończeniu wojny była wykorzystywana m.in. w Korei oraz Wietnamie.
Budowa
Haubica charakteryzuje się monoblokową lufą, zamkiem klinowym działającym w ruchu pionowym, hydropneumatycznym oporopowrotnikiem oraz dwuogoniastym łożem z dwukołowym podwoziem.
Amunicja
Do strzelania wykorzystywane są następujące rodzaje pocisków:
- odłamkowo-burzące,
- przeciwpancerne,
- kumulacyjne,
- podkalibrowe,
- dymne,
- oświetlające,
- chemiczne.
Przypisy
Bibliografia
Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 124. ISBN 83-86028-01-7.