10,5 cm leichte Feldhaubitze 18 (Mundungbremse)
To niemiecka haubica holowana, która została zaprojektowana na końcu lat 30. XX wieku.
Pomimo wprowadzenia do służby 10,5 cm leFH 18 w 1935 roku, w Niemczech kontynuowano prace nad haubicami tego kalibru. Zgodnie z planami, nowa wersja leFH 18 miała oferować możliwość wystrzeliwania tych samych granatów na większe odległości oraz zwiększoną prędkość holowania. Zasięg działa został wydłużony przez zastosowanie dłuższej lufy oraz zwiększenie maksymalnego ładunku miotającego. Większy ładunek prochowy wymusił przekształcenie oporopowrotnika oraz dodanie hamulca wylotowego. Wzmocniono również konstrukcję ogonów łoża, które zostały wyposażone w ogumione koła, co przyczyniło się do wzrostu prędkości holowania oraz umożliwiło zastosowanie trakcji motorowej.
Chociaż rozpoczęto produkcję leFH 18(M), nie zastąpiła ona starszego modelu 105 mm. Walki na obszarze ZSRR ujawniły, że zarówno leFH 18, jak i leFH 18(M) były zbyt ciężkie, co prowadziło do ich ugrzęźnięcia w mokrej nawierzchni dróg. W wyniku tego podjęto próbę opracowania nowej, lżejszej haubicy kal. 105 mm, która została wprowadzona do uzbrojenia jako leFH 18/40 i łączyła elementy haubicy leFH 18(M) oraz działa przeciwpancernego 7,5 cm PaK 40.
Bibliografia
- Stefan Pataj: Artyleria lądowa 1872-1970. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1975. Brak numerów stron w książce.
- Chris Bishop: The Encyclopedia of Weapons of World War II. New York: Barnes & Noble Books, 1998. ISBN 0-7607-1022-8. Brak numerów stron w książce.