(10250) Hellahaasse
(10250) Hellahaasse to planetoida, która znajduje się w pasie głównym asteroid i okrąża Słońce w czasie wynoszącym 3 lata i 208 dni. Jej średnia odległość od Słońca wynosi 2,34 jednostek astronomicznych (j.a.). Planetoida została odkryta 25 marca 1971 roku przez Cornelisa i Ingrid van Houtenów, wykorzystujących do tego płytki Palomar Schmidt, które zostały wykonane przez Toma Gehrelsa. Nazwa planetoidy jest hołdem dla Helli Haasse (ur. 1918), holenderskiej pisarki. Wcześniej nosiła tymczasowe oznaczenie (10250) 1252 T-1.
Zobacz też
- Lista planetoid 10001–11000
- Lista planetoid