102 batalion saperów (102 bsap) to jednostka saperska Wojska Polskiego, która powstała w trakcie kampanii wrześniowej w 1939 roku.
Historia batalionu
102 batalion saperów został sformowany w Warszawie na podstawie rozkazu dowódcy Armii „Warszawa”, który został wydany 12 września 1939 roku dla grupy pod dowództwem generała Czumy. W myśl tego rozkazu, batalion miał być złożony z dowództwa oraz dwóch kompanii, każda z nich miała składać się z czterech plutonów. Dodatkowo w skład batalionu wchodziła zmotoryzowana kolumna saperska, która mogła mieć charakter konny lub częściowo zmotoryzowany, w sile plutonu lub pół plutonu. Generał dywizji Juliusz Rómmel nie uznawał za konieczne „ściśle przestrzegania etatów wojennych”, jednak zaznaczył, że liczba żołnierzy w pododdziałach nie może być przekroczona. Batalion został utworzony z nadwyżek saperów znajdujących się w stolicy. Rozkaz ten wydał pułkownik saperów Stefan Langner, pełniący funkcję dowódcy saperów Armii „Warszawa”. Na dowódcę batalionu mianowany został kapitan saperów rezerwy Tadeusz Wallner. Batalion brał udział w walkach w ramach Odcinka „Warszawa-Zachód”.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
Ludwik Głowacki: Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939. Wyd. 5. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-07109-8.
Juliusz Rómmel: Za honor i ojczyznę. Wspomnienia dowódcy armii „Łódź” i „Warszawa”. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry”, 1958.