100Base-FX
100Base-FX, znany również jako 100BASE-FX, to standard sieci Fast Ethernet, który wykorzystuje jedną parę włókien światłowodowych wielomodowych, oferując transmisję danych z prędkością 100 Mb/s. Standard ten oparty jest na technologiach 100Base-T oraz 100Base-X.
100Base-FX umożliwia dostęp do medium transmisyjnego przy pomocy protokołu CSMA/CD. Wykorzystuje kodowanie 4B5B, które zostało zaadaptowane z FDDI, co przy prędkości sygnału wynoszącej 125 Mbodów zapewnia szybkość transmisji 100 Mb/s w trybie half duplex oraz 200 Mb/s w trybie full duplex. Do fizycznego kodowania używany jest kod NRZI.
Sprzęt
Urządzenia produkowane dla standardu 100Base-FX najczęściej wyposażone są w złącza światłowodowe typu SC-Duplex, LC, a czasami ST.
W praktyce najczęściej stosowane są światłowody o średnicy 62,5/125 mikrometra oraz 50/125 mikrometra. Typowa długość fali wynosi 1300 nm.
Dupleks
W odróżnieniu od trybu half duplex, w trybie full duplex fizyczna długość połączenia nie jest ograniczona przez czas propagacji potrzebny do wykrycia kolizji. W związku z tym maksymalna długość połączenia między urządzeniami końcowymi wynosi 2000 m i jest ograniczona jedynie charakterystykami transmisji sygnału w włóknie światłowodowym. W trybie full duplex rozmiar segmentu sieci nie ma ograniczeń, podczas gdy maksymalny rozmiar segmentu w trybie half duplex jest ograniczony do 412 m z powodu czasu propagacji kolizji.
Zastosowanie
Choć standard 100Base-FX nie jest tak powszechnie używany jak 100Base-TX, to ze względu na kompatybilność protokołów, często stosuje się go do łączenia segmentów sieci 100Base-TX przy użyciu niedrogich konwerterów. Zasięg pojedynczego połączenia 100Base-FX jest dwudziestokrotnie większy niż w przypadku 100Base-TX. Sieci oparte na standardzie 100Base-FX są także wykorzystane w miejscach, gdzie wymagana jest wysoka odporność na zakłócenia elektromagnetyczne.
Linki zewnętrzne
Standard IEEE 802.3-2008. standards.ieee.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-26)].