100 złotych 1990

100 złotych z 1990 roku to moneta o nominale stuzłotowym, która została wprowadzona do obiegu 2 listopada 1990 roku na podstawie zarządzenia z 16 października 1990 roku (M.P. z 1990 r. nr 38, poz. 302). Została wycofana z dniem denominacji, która miała miejsce 1 stycznia 1995 roku, zgodnie z rozporządzeniem prezesa Narodowego Banku Polskiego z 18 listopada 1994 roku (M.P. z 1994 r. nr 61, poz. 541).

Awers

Na awersie znajduje się godło – orzeł w koronie, z rokiem „1990” umieszczonym poniżej. Dookoła orła widnieje napis „RZECZPOSPOLITA POLSKA”, a pod jego łapą umieszczono znak mennicy warszawskiej.

Rewers

Na rewersie monety widnieje napis „100 ZŁOTYCH”.

Nakład

Moneta została wybita w mennicy w Warszawie z miedzioniklu, na krążkach o średnicy 28 mm oraz masie 6,8 grama. Posiada gładki rant oraz stempel zwykły. Całkowity nakład wyniósł 37 341 000 sztuk. Projektantami byli:

  • Stanisława Wątróbska-Frindt (awers)
  • Ewa Tyc-Karpińska (rewers)

Na początku lat 90. XX wieku, w ramach emisji zestawów rocznikowych monet PRL z lat 1979, 1980, 1981, 1982, 1986, 1987, 1988, 1989 oraz 1990, Mennica Państwowa ponownie wybiła tę monetę, tym razem stemplem lustrzanym, w nakładzie 5000 sztuk.

Opis

Ta moneta to pierwsza stuzłotówka obiegowa, która nie jest jednocześnie monetą okolicznościową. Rewers nawiązuje do monet o nominałach 10 i 20 złotych, wzorowanych na projektach z 1984 i 1989 roku. W okresie przeddenominacyjnym III Rzeczypospolitej (1990–1994) stuzłotówka z 1990 roku, obok pięćdziesięciozłotówki z tego samego roku, były jedynymi monetami powszechnego obiegu, które zawierały poprawną nazwę i godło państwa.

Wersje próbne

Istnieje również wersja tej monety z serii próbnej, wykonana z niklu, z wypukłym napisem „PRÓBA”, która została wybita w nakładzie 500 sztuk.

Zobacz też

  • 50 złotych 1990
  • 100 złotych
  • monety obiegowe III Rzeczypospolitej
  • monety III Rzeczypospolitej

Przypisy

Linki zewnętrzne