100 złotych 1988 – 70. rocznica powstania wielkopolskiego
Okolicznościowa moneta o nominale stuzłotowym została wprowadzona do obiegu 25 października 1988 roku na mocy zarządzenia z 14 września 1988 roku (M.P. z 1988 r. nr 30, poz. 276). Została wycofana z obiegu z dniem denominacji, tj. 1 stycznia 1995 roku, na podstawie rozporządzenia prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 18 listopada 1994 roku (M.P. z 1994 r. nr 61, poz. 541).
Moneta została wybita z okazji siedemdziesiątej rocznicy wybuchu powstania wielkopolskiego.
Awers
W centralnej części awersu znajduje się godło – orzeł bez korony, a po bokach umieszczono rok „1988”. Pod łapą orła widnieje znak mennicy warszawskiej. Dookoła znajduje się napis „POLSKA RZECZPOSPOLITA LUDOWA”, a na dole napis „ZŁ 100 ZŁ”.
Rewers
Na rewersie monety przedstawiono profil dwóch powstańców w charakterystycznych czapkach. Dookoła znajduje się napis „70 ROCZNICA POWSTANIA WIELKOPOLSKIEGO”, a po prawej stronie postaci umieszczono znaczek symbolizujący monogram projektanta.
Nakład
Moneta została wybita w Mennicy Państwowej z miedzioniklu na krążku o średnicy 29,5 mm i masie 10,8 grama. Posiada rant ząbkowany oraz stempel zwykły. Całkowity nakład wyniósł 2 513 000 sztuk, według projektów:
- Ewy Tyc-Karpińskiej (awers)
- Józefa Stasińskiego (rewers)
Na początku lat 90. XX wieku w ramach emisji zestawów rocznikowych monet PRL z lat 1979–1990, w Mennicy Państwowej ponownie wybito tę monetę, tym razem z użyciem stempla lustrzanego, w nakładzie 5000 sztuk.
Opis
Moneta ta jest ostatnią z ośmiu stuzłotówek okolicznościowych bitych w miedzioniklu lub żelazoniklu w latach 1984–1988.
Wersje próbne
Istnieje wersja tej monety, która należy do serii próbnej w niklu, z wypukłym napisem „PRÓBA”, wybita w nakładzie 500 sztuk. Ponadto dostępna jest wersja próbna technologiczna w miedzioniklu, również z wypukłym napisem „PRÓBA”, w nakładzie nieznanym.