100 Eskadra
(hebr. טייסת 100, znana jako „Latające Wielbłądy”, hebr. טייסת הגמל המעופף, Ha’Kamal Ha’Meofeef) – to lekka eskadra transportowa Sił Powietrznych Izraela, która ma swoją bazę w Bazie lotniczej Sede Dow w Izraelu.
Historia
Eskadra została utworzona w czerwcu 1949 roku i początkowo składała się z 2 lekkich samolotów transportowych Piper J-4 Cub, 100 samolotów Piper PA-18 Super Cub oraz 1 samolotu Beechcraft Bonanza. Wszystkie te maszyny były modelami produkowanymi do użytku cywilnego i miały na celu transport rządowy oraz wsparcie dla Sił Obronnych Izraela. Na początku jednostka stacjonowała w bazie lotniczej Sede Dow.
W maju 1951 roku eskadra wzbogaciła się o 2 lekkie helikoptery obserwacyjne Hiller 360, a w 1953 roku otrzymano 41 lekkich samolotów Fokker S-11. W 1951 roku jednostka przeniosła się do lotniska Ramla, jednak po jego zamknięciu w 1959 roku powrócono do Tel Awiwu.
29 października 1956 roku eskadra rozmieszcza 11 samolotów Piper Super Cub w rejonie Beer Szewy oraz kolejne 4 w Ejlacie. Samoloty te były nieocenione podczas kryzysu sueskiego, realizując wiele misji transportowych dla sił lądowych na Półwyspie Synaj.
W 1960 roku do służby wprowadzono 2 nowoczesne samoloty Cessna 182, a w 1962 roku 1 samolot Cessna 185. W 1964 roku eskadra otrzymała 35 samolotów wielozadaniowych Dornier Do 27. Ze względu na dużą liczbę samolotów w składzie 100 Eskadry, piloci oraz maszyny były rozmieszczani w małych grupach w różnych częściach kraju.
W 1968 roku do służby weszło 41 lekkich samolotów Cessna 206C, a w 1971 roku 14 samolotów Dornier Do 28. Samoloty te były wykorzystywane do przewozu różnorodnych ładunków oraz osób dla Sił Obronnych Izraela.
W 1997 roku eskadra przeszła modernizację, wprowadzając nowoczesne samoloty Beech 200.
Wyposażenie
W skład wyposażenia 100 Eskadry wchodzą następujące samoloty:
- lekkie samoloty pasażerskie Beech 200,
- lekkie samoloty pasażerskie Cessna 206C,
- samoloty wielozadaniowe Dornier Do 27.